آیه ۱۷ سوره ملک: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیههای مکی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۷ سوره ملک''' هفدهمین [[آیه]] از شصت و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۷ سوره ملک''' هفدهمین [[آیه]] از شصت و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث به جنبه دیگری از قدرت و حاکمیت [[خداوند]] اشاره دارد که [آگاه باشید! شما از سمت آسمان نیز در امان نخواهید بود؛] آن هنگام که خداوند حاکم بر آسمان‌ها بر سر شما طوفان شن بباراند و شما در زیر کوهی از سنگریزه‌ها مدفون شوید. سپس [[قرآن]] در انتهای آیه نیز با عبارت «فستعلمون کیف نذیر» (به زودی خواهید دانست که تهدیدهای من چگونه است؟) گفته‌های قبلی خود را تأکید می‌کند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به جنبه دیگری از قدرت و حاکمیت خداوند اشاره و این بار بر تحت فرمان بودن تندبادها و طوفان‌های شن تأکید می‌شود. به گزارش او، حتی اگر زمین هم آرام باشد؛ خداوند مقتدر می‌تواند با فرمان به بادها و طوفان‌های شدید، قدرت انسان‌ها را درهم بشکند و آنها را با حالت ناتوانی و خواری، در زیر سنگریزه‌ها و شن‌های فراوان مدفون سازد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۴۰|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ملک | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۷ سوره ملک هفدهمین آیه از شصت و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث به جنبه دیگری از قدرت و حاکمیت خداوند اشاره دارد که [آگاه باشید! شما از سمت آسمان نیز در امان نخواهید بود؛] آن هنگام که خداوند حاکم بر آسمان‌ها بر سر شما طوفان شن بباراند و شما در زیر کوهی از سنگریزه‌ها مدفون شوید. سپس قرآن در انتهای آیه نیز با عبارت «فستعلمون کیف نذیر» (به زودی خواهید دانست که تهدیدهای من چگونه است؟) گفته‌های قبلی خود را تأکید می‌کند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آیا از خدایی که در آسمان است ایمن شده‌اید که طوفان شن بر شما بفرستد؟! پس خواهید دانست که هشدار من چگونه بوده است!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«یا از آن که در آسمان است ایمنید که بر شما شن‌بادی بفرستد، زودا که بدانید هشدار من چگونه است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به جنبه دیگری از قدرت و حاکمیت خداوند اشاره و این بار بر تحت فرمان بودن تندبادها و طوفان‌های شن تأکید می‌شود. به گزارش او، حتی اگر زمین هم آرام باشد؛ خداوند مقتدر می‌تواند با فرمان به بادها و طوفان‌های شدید، قدرت انسان‌ها را درهم بشکند و آنها را با حالت ناتوانی و خواری، در زیر سنگریزه‌ها و شن‌های فراوان مدفون سازد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره ملک، شصت و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره طور و پیش از سوره حاقه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۵۹۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۵۹۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۳۴۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ملک»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۸۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
