آیه ۳ سوره حشر: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۳ سوره حشر''' سومین [[آیه]] از پنجاه و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۳ سوره حشر''' سومین [[آیه]] از پنجاه و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه ماجرای [[یهود]] [[بنی نضیر]] و رانده شدن‌شان از [[مدینه]]، در این آیه گفته شده است: «آوارگی بنی نضیر [[عذاب]] و مجازاتی بود که در این دنیا [[خداوند]] برای آنان مقرر کرده بود و در [[آخرت]] [[جهنم|عذاب آتش]] برایشان مهیاست.»


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه رانده شدن قوم بنی نضیر به عنوان مجازات و عذاب مقدر شده از جانب خدا دانسته شده که اگر خدا می‌خواست به عذاب دیگری همچون قتل و اسارت به دست [[مسلمانان]] دچار می‌شدند. در ادامه آیه چنین عنوان می‌شود که این تنها عذاب دنیایی آنهاست و به زودی گرفتار عذاب آتش در آخرت خواهند شد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۹۳|ج=۲۳}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==

نسخهٔ ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۶

آیه ۳ سوره حشر
مشخصات قرآنی
نام سورهحشر
تعداد آیات سوره۲۴
شماره آیه۳
شماره جزء۲۸
شماره حزب۱۰۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳ سوره حشر سومین آیه از پنجاه و نهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه ماجرای یهود بنی نضیر و رانده شدن‌شان از مدینه، در این آیه گفته شده است: «آوارگی بنی نضیر عذاب و مجازاتی بود که در این دنیا خداوند برای آنان مقرر کرده بود و در آخرت عذاب آتش برایشان مهیاست.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَلَوْلَا أَنْ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ آیهٔ ۳ از سورهٔ ۵۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«اگر خداوند آوارگی را بر آنان مقرّر نمی‌کرد در دنیا ایشان را به عذاب گرفتار می‌کرد و آنان در آخرت عذاب آتش دوزخ را دارند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و اگر خداوند جلای وطن را بر آنان مقرر نداشته بود، در دنیا [به عذابی سهمگین‌] معذبشان می‌داشت، و برای آنان در آخرت عذاب آتش دوزخ است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه رانده شدن قوم بنی نضیر به عنوان مجازات و عذاب مقدر شده از جانب خدا دانسته شده که اگر خدا می‌خواست به عذاب دیگری همچون قتل و اسارت به دست مسلمانان دچار می‌شدند. در ادامه آیه چنین عنوان می‌شود که این تنها عذاب دنیایی آنهاست و به زودی گرفتار عذاب آتش در آخرت خواهند شد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حشر، پنجاه و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره بینه و پیش از سوره نور نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره حشر، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.