آیه ۲۰ سوره حشر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۰ سوره حشر''' بیستمین [[آیه]] از پنجاه و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. آیه مورد بحث، مقایسه‌ای میان دو گروه [[ | '''آیه ۲۰ سوره حشر''' بیستمین [[آیه]] از پنجاه و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. آیه مورد بحث، مقایسه‌ای میان دو گروه [[مؤمنان]] و [[منافقان]] را مطرح کرده و بیان می‌کند که این دو گروه در تمام جهات از یکدیگر جدا هستند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند [[قرآن]] در این آیه با دو تعبیر «[[جهنم|اصحاب النار]]» و «[[بهشت|اصحاب الجنة]]» وضعیت دو دسته از انسان‌ها ( | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند [[قرآن]] در این آیه با دو تعبیر «[[جهنم|اصحاب النار]]» و «[[بهشت|اصحاب الجنة]]» وضعیت دو دسته از انسان‌ها (مؤمنان و منافقان) را تشریح کرده و آنان را در همه جوانب، از همدیگر کاملاً جدا می‌داند. سپس در پایان آیه در یک حکم قطعی، [[رستگاری]] و پیروزی را نصیب مؤمنان (اصحاب الجنة) اعلام می‌کند. به گفته مکارم، [[پیامبر اسلام]] در [[حدیثی]] برای بیان مصداق «اصحاب الجنة» در این آیه، آنها را کسانی دانسته است که از او [[اطاعت]] کرده و [[ولایت]] [[علی بن ابی‌طالب|علی]] را پذیرفتند و «اصحاب النار» کسانی هستند که ولایت علی را نپذیرفتند و نقض پیمان کردند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۴۲–۵۴۳|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۱۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حشر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۴ | ||||
| شماره آیه | ۲۰ | ||||
| شماره جزء | ۲۸ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۰ سوره حشر بیستمین آیه از پنجاه و نهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. آیه مورد بحث، مقایسه‌ای میان دو گروه مؤمنان و منافقان را مطرح کرده و بیان می‌کند که این دو گروه در تمام جهات از یکدیگر جدا هستند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
لَا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۚ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«دوزخیان با بهشتیان برابر نیستند، بهشتیانند که رستگارند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«دوزخیان و بهشتیان برابر نیستند، بهشتیانند که رستگارند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند قرآن در این آیه با دو تعبیر «اصحاب النار» و «اصحاب الجنة» وضعیت دو دسته از انسان‌ها (مؤمنان و منافقان) را تشریح کرده و آنان را در همه جوانب، از همدیگر کاملاً جدا می‌داند. سپس در پایان آیه در یک حکم قطعی، رستگاری و پیروزی را نصیب مؤمنان (اصحاب الجنة) اعلام می‌کند. به گفته مکارم، پیامبر اسلام در حدیثی برای بیان مصداق «اصحاب الجنة» در این آیه، آنها را کسانی دانسته است که از او اطاعت کرده و ولایت علی را پذیرفتند و «اصحاب النار» کسانی هستند که ولایت علی را نپذیرفتند و نقض پیمان کردند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حشر، پنجاه و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره بینه و پیش از سوره نور نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره حشر، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۵۱۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۳۷۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۴۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۴۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۵۴۲–۵۴۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حشر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۷۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
