آیه ۶ سوره حشر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: پس از بیرون رفتن [[یهود]] «[[بنی نضیر]]» از [[مدینه]]، اموال و زمین‌های آنها باقی ماند و جمعی از بزرگان [[مسلمانان]] به نزد [[پیامبر اسلام]] آمده و به رسم [[جاهلیت]] گفتند: «برگزیده‌ای از این غنایم و یک چهارم آن برای شما و بقیه را میان خود تقسیم می‌کنیم که این آیه نازل شد و تمام این اموال را که | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: پس از بیرون رفتن [[یهود]] «[[بنی نضیر]]» از [[مدینه]]، اموال و زمین‌های آنها باقی ماند و جمعی از بزرگان [[مسلمانان]] به نزد [[پیامبر اسلام]] آمده و به رسم [[جاهلیت]] گفتند: «برگزیده‌ای از این غنایم و یک چهارم آن برای شما و بقیه را میان خود تقسیم می‌کنیم که این آیه نازل شد و تمام این اموال را که «فیء «می‌نامند؛ متعلق به پیامبر اسلام اعلام کرد. جهت حکم نیز در آیه بیان شده بود: مسلمانان بدون دردسر و زحمتی و بدون آنکه اسبی یا شتری تاخته باشند؛ به این اموال دست یافته بودند. در پایان آیه به مسلمانان یادآوری می‌شود که [[خداوند]] فرستادگانش را بر هر کس که بخواهد مسلط می‌کند و او بر انجام هر کاری تواناست.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۰۱–۵۰۴|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۱۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حشر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۴ | ||||
| شماره آیه | ۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۸ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶ سوره حشر ششمین آیه از پنجاه و نهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه حکم غنایمی که بدون جنگ به دست می‌آید (اموال فیء)؛ بیان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَمَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَلَا رِكَابٍ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَىٰ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و آنچه خداوند از (اموال) آنان بر پیغمبرش ارزانی داشت شما اسبان و شترانی را برای آن به تاخت درنیاورده‌اید بلکه خداوند پیامبرانش را بر هرکس که بخواهد چیره می‌گرداند وخداوند بر هر چیزی تواناست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و هر چه خداوند از ایشان به [صورت فیء] عاید پیامبرش گرداند، شما در آن نه اسبان را به تاخت در آوردید و نه شتران را، بلکه خداوند پیامبرانش را بر هر کس که خواهد سلطه دهد، و خداوند بر هر کاری تواناست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: پس از بیرون رفتن یهود «بنی نضیر» از مدینه، اموال و زمین‌های آنها باقی ماند و جمعی از بزرگان مسلمانان به نزد پیامبر اسلام آمده و به رسم جاهلیت گفتند: «برگزیده‌ای از این غنایم و یک چهارم آن برای شما و بقیه را میان خود تقسیم می‌کنیم که این آیه نازل شد و تمام این اموال را که «فیء «می‌نامند؛ متعلق به پیامبر اسلام اعلام کرد. جهت حکم نیز در آیه بیان شده بود: مسلمانان بدون دردسر و زحمتی و بدون آنکه اسبی یا شتری تاخته باشند؛ به این اموال دست یافته بودند. در پایان آیه به مسلمانان یادآوری می‌شود که خداوند فرستادگانش را بر هر کس که بخواهد مسلط می‌کند و او بر انجام هر کاری تواناست.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حشر، پنجاه و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره بینه و پیش از سوره نور نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره حشر، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۵۰۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۳۴۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۴۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۴۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۵۰۱–۵۰۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حشر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۷۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
