بدون تصویر

آیه ۳۶ سوره نبأ

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۵۷ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۳۶ سوره نبأ
مشخصات قرآنی
نام سورهنبأ
تعداد آیات سوره۴۰
شماره آیه۳۶
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۶ سوره نبأ سی و ششمین آیه از هفتاد و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به نعمتی معنوی اشاره می‌شود که بالاترین نعمتی است که به متقین عطا می‌شود و لذت این پاداش برای آنان با هیچ نعمت دیگری برابر نیست.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا آیهٔ ۳۶ از سورهٔ ۷۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«این پاداشی از سوی پروردگارت (است) پاداش و بخششی از روی حساب»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«پاداشی است از سوی پروردگارت و بخششی بسنده است‌»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در آیه مورد بحث، به نعمتی معنوی اشاره می‌شود که بالاترین نعمتی است که به متقین عطا می‌شود و لذت این پاداش برای آنان با هیچ نعمت دیگری برابر نیست. واژه «حسابا» به عقیده بسیاری از مفسران در اینجا به معنی «کافی» می‌باشد و بنا به روایتی از علی بن ابی‌طالب در تفسیر این آیه آمده است که «خداوند در قیامت حسنات متقین را حساب می‌کند و براساس آن هر حسنه را ده برابر تا هفتصد برابر پاداش می‌دهد.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نبأ، هفتاد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتادمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره معارج و پیش از سوره نازعات نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.