آیه ۳۹ سوره نبأ
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نبأ | ||||
تعداد آیات سوره | ۴۰ | ||||
شماره آیه | ۳۹ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۱۷ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۹ سوره نبأ سی و نهمین آیه از هفتاد و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه، روز قیامت به نام روز حق نامیده شده است که یعنی این روز واقعیت دارد و تحقق خواهد یافت. همچنین در این روز «حق» هر کس به او داده میشود و حقوق مظلومان از ظالمان گرفته خواهد شد. سپس با توجه به این نکات و برای ایجاد انگیزه در انسانها؛ در پایان آیه آمده است که «پس هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش برمیگزیند.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آن روز واقعیت دارد و حق است، پس هرکس بخواهد میتواند عمل درستی انجام دهد که در روز قیامت بهسوی او بازمیگردد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«این روز واقعی است پس هر که خواهد بازگشتگاهی به سوی پروردگار خویش بجوید»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در این آیه، روز قیامت به نام روز حق نامیده شده است که یعنی این روز واقعیت دارد و تحقق خواهد یافت. همچنین در این روز «حق» هر کس به او داده میشود و حقوق مظلومان از ظالمان گرفته خواهد شد. سپس با توجه به این نکات و برای ایجاد انگیزه در انسانها؛ در پایان آیه آمده است که «پس هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش برمیگزیند.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نبأ، هفتاد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتادمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره معارج و پیش از سوره نازعات نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۲۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۲۶۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۵۹–۶۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نبأ»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.