آیه ۱۳ سوره حشر
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | حشر | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۴ | ||||
شماره آیه | ۱۳ | ||||
شماره جزء | ۲۸ | ||||
شماره حزب | ۱۱۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۳ سوره حشر سیزدهمین آیه از پنجاه و نهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در این آیه به تشریح علت شکست یهود «بنی نضیر» اشاره شده و قرآن دلیلش را وحشت آنها از مسلمانان میداند و میگوید: این ترسشان از آنجا نشأت میگیرد که آنها از خدا خوف ندارند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لَأَنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِمْ مِنَ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَفْقَهُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«قطعاً هراس شما در سینههای ایشان بیش از هراس آنان از خداست، این بدان خاطر است که آنان قومی هستند که نمیفهمند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بیشک شما در دلهای آنان هراسانگیزترید از خداوند، این از آن است که ایشان قومی بیتمیزند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند عامل شکست «بنی نضیر» از دیدگاه قرآن ترس آنان از مسلمانان است و قرآن علت این واهمه و ترس را نترسیدن از خداوند دانسته است. در پایان آیه، قرآن این گروه را قومی نادان معرفی میکند. به گزارش مکارم، نظیر این مطلب در آیه ۱۵۱ سوره آلعمران نیز آمده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حشر، پنجاه و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره بینه و پیش از سوره نور نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره حشر، یک آیه ناسخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۵۱۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۳۶۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۴۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۴۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۵۳۰-۵۳۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حشر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۷۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.