تفسیر فرات کوفی
تفسیر فرات کوفی یک کتاب تفسیر روایی به زبان عربی است و نویسنده آن ابوالقاسم فرات بن ابراهیم بن فرات کوفی محدث و مفسر شیعی می‌باشد. این تفسیر، برخلاف دیگر تفاسیر روایی شیعه مانند تفاسیر قمی و عیاشی، تنها شامل آیاتی است که روایاتی در شأن نزول، تفسیر یا تأویل آنها از سوی امامان شیعه، صحابه یا تابعین وجود دارد و محتوای این روایات با اعتقادات شیعی هماهنگ است. این اثر تفسیری به ترتیب سوره‌ها مرتب و منظم شده و روایی و گزینشی بودن آن از ویژگی‌های این کتاب است. با وجود اینکه نام فرات در کتاب‌های رجال و تراجم متقدمین نیامده است، ولی محدثان متأخر همچون حر عاملی و مجلسی، به اعتبار و اعتماد این تفسیر گواهی می‌دهند. مجلسی به دلیل هماهنگی روایات تفسیر با احادیث معتبر امامیه، فرات را موثق می‌داند. نسخ موجود از تفسیر فرات به روایت ابوالخیر مقداد بن علی حجازی از ابوالقاسم عبدالرحمان علوی از فرات است. مقدمه تفسیر توسط فرات نوشته نشده و عنوان «الشیخ الفاضل استاد المحدثین فی زمانه» که ابوالقاسم علوی برای فرات به کار برده، نشان‌دهنده جایگاه علمی بالای او در زمانش است. تفسیر فرات نخستین بار در سال ۱۳۵۴ ه.ش در نجف به اهتمام شیخ محمدعلی غروی اردوبادی چاپ شد و بعداً در قم نیز افست گردید. این چاپ حاوی ۷۶۶ حدیث است. چاپ دیگری نیز در سال ۱۴۱۰ ه.ش در تهران با ۷۷۵ حدیث منتشر شده است.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- کریمی زنجانی اصل، محمد (۱۳۹۶). «تفسیر فرات کوفی». دانشنامه جهان اسلام. تهران: بنیاد دایرة المعارف اسلامی.