آیه ۸۰ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۸۰ سوره آلعمران''' هشتادمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۸۰ سوره آلعمران''' هشتادمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. [[قرآن]] در این آیه با بیان نمونههایی از افکار و باورهای باطل، مخالفت خود را با آن عقاید اعلام کرده است و در واقع، این آیه پاسخی به [[مشرک|مشرکان]] عرب، پیروان [[یحیی]] ([[صابئان]])، [[یهودیان]] و [[نصارا]] است که همه آنها به نوعی عقاید و افکار شرکآلود داشتند. | |||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در تکمیل آیه قبل، دعوت به پرستش خود، اعتقاد به خدابودن [[فرشتگان]] و سایر پیامبران هرگز در دستور کار هیچ [[پیامبر|پیامبری]] نبوده و قرآن با اینگونه اعتقادات به شدت مخالف است. در واقع، این آیه پاسخ به مشرکان عرب، پیروان یحیی (صابئان)، یهودیان و نصارا است که همه آنها به نوعی عقاید و افکار شرکآلود داشتند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶۳۴–۶۳۶|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۳۱
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۸۰ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۱۲ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸۰ سوره آلعمران هشتادمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. قرآن در این آیه با بیان نمونههایی از افکار و باورهای باطل، مخالفت خود را با آن عقاید اعلام کرده است و در واقع، این آیه پاسخی به مشرکان عرب، پیروان یحیی (صابئان)، یهودیان و نصارا است که همه آنها به نوعی عقاید و افکار شرکآلود داشتند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَلَا يَأْمُرَكُمْ أَنْ تَتَّخِذُوا الْمَلَائِكَةَ وَالنَّبِيِّينَ أَرْبَابًا ۗ أَيَأْمُرُكُمْ بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و شما را فرمان نمیدهد که فرشتگان و پیامبرانی را به خدایی بگیرید، آیا شما را به کفر دستور میدهد پس از اینکه شما مسلمان هستید؟!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و به شما دستور ندهد که فرشتگان و پیامبران را به خدایی برگیرید، آیا پس از آنکه مسلمان گشتهاید شما را به کفر فرمان میدهد؟»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در تکمیل آیه قبل، دعوت به پرستش خود، اعتقاد به خدابودن فرشتگان و سایر پیامبران هرگز در دستور کار هیچ پیامبری نبوده و قرآن با اینگونه اعتقادات به شدت مخالف است. در واقع، این آیه پاسخ به مشرکان عرب، پیروان یحیی (صابئان)، یهودیان و نصارا است که همه آنها به نوعی عقاید و افکار شرکآلود داشتند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۶۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۴۳۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۶۳۴–۶۳۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.