بدون تصویر

آیه ۱۲۸ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''آیه ۱۲۸ سوره آل‌عمران''' صد و بیست و هشتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. {{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}
'''آیه ۱۲۸ سوره آل‌عمران''' صد و بیست و هشتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه به جهت دلداری [[محمد|پیامبر اسلام]] نازل شده که نسبت به آینده [[مشرک|مشرکان]] بیمناک و نگران بوده است. بحث‌های فراوانی دربارهٔ [[تفسیر قرآن|تفسیر]] آیه در میان مفسران وجود دارد. با توجه به آیه قبلی و در مجموع این دو آیه، چهار سرانجام برای مشرکان بیان می‌شود: از بین رفتن بخشی از لشکر آنان، بازگشتشان از جنگ به دلیل کمبود نفرات، بخشش و پذیرش توبه آنان در صورت پشیمانی و کیفر به خاطر ستمکاری‌هایشان.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۶: خط ۱۷:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه …<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، این آیه به جهت دلداری پیامبر اسلام نازل شده که نسبت به آینده مشرکان بیمناک و نگران بوده است. به گزارش وی، بحث‌های فراوانی دربارهٔ تفسیر آیه در میان مفسران وجود دارد. از جمله اینکه: بنابر عبارت «أَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ» و عطف به جمله «او یکبتهم»؛ آیه مورد بحث، ادامه آیه قبل به حساب می‌آید و در مجموع دو آیه چهار سرانجام برای مشرکان بیان می‌شود: از بین رفتن بخشی از لشکر آنان، بازگشتشان از جنگ به دلیل کمبود نفرات، بخشش و پذیرش توبه آنان در صورت پشیمانی و کیفر به خاطر ستمکاری‌هایشان.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۸۱–۸۲|ج=۳}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۷: خط ۳۸:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۴۵

آیه ۱۲۸ سوره آل‌عمران
مشخصات قرآنی
نام سورهآل‌عمران
تعداد آیات سوره۲۰۰
شماره آیه۱۲۸
شماره جزء۴
شماره حزب۱۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۲۸ سوره آل‌عمران صد و بیست و هشتمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. این آیه به جهت دلداری پیامبر اسلام نازل شده که نسبت به آینده مشرکان بیمناک و نگران بوده است. بحث‌های فراوانی دربارهٔ تفسیر آیه در میان مفسران وجود دارد. با توجه به آیه قبلی و در مجموع این دو آیه، چهار سرانجام برای مشرکان بیان می‌شود: از بین رفتن بخشی از لشکر آنان، بازگشتشان از جنگ به دلیل کمبود نفرات، بخشش و پذیرش توبه آنان در صورت پشیمانی و کیفر به خاطر ستمکاری‌هایشان.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 لَيْسَ لَكَ مِنَ الْأَمْرِ شَيْءٌ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أَوْ يُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ آیهٔ ۱۲۸ از سورهٔ ۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«هیچ کاری در دست تو نیست، (خدا) یا توبه آنها را می‌پذیرد و یا آنها را عذاب می‌دهد، زیرا آنان ستمکارند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«اختیار این کار با تو نیست، چه [خداوند] از آنان درگذرد، چه عذابشان کند، چرا که ستمکارند»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، این آیه به جهت دلداری پیامبر اسلام نازل شده که نسبت به آینده مشرکان بیمناک و نگران بوده است. به گزارش وی، بحث‌های فراوانی دربارهٔ تفسیر آیه در میان مفسران وجود دارد. از جمله اینکه: بنابر عبارت «أَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ» و عطف به جمله «او یکبتهم»؛ آیه مورد بحث، ادامه آیه قبل به حساب می‌آید و در مجموع دو آیه چهار سرانجام برای مشرکان بیان می‌شود: از بین رفتن بخشی از لشکر آنان، بازگشتشان از جنگ به دلیل کمبود نفرات، بخشش و پذیرش توبه آنان در صورت پشیمانی و کیفر به خاطر ستمکاری‌هایشان.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.