آیه ۱۸۷ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۸۷ سوره آل‌عمران''' صد و هشتاد و هفتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۸۷ سوره آل‌عمران''' صد و هشتاد و هفتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه، به یکی دیگر از خیانتکاری‌های [[اهل کتاب]] اشاره دارد و آن پنهان ساختن حقایق است که در اینجا می‌گوید: از اهل کتاب برای رساندن و آشکار کردن آیات [[الله|خدا]] بر مردم پیمان گرفته شده است؛ اما آنها به این عهد الهی خیانت کردند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه، به یکی دیگر از خیانتکاری‌های اهل کتاب اشاره دارد و آن پنهان ساختن حقایق است که در اینجا می‌گوید از اهل کتاب برای رساندن و آشکار کردن آیات خدا بر مردم، پیمان گرفته شده است؛ ولی آنان به این عهد خیانت کردند. اگر چه خطاب آیه به دانشمندان [[یهود]] و [[نصارا]]<nowiki/>ست؛ اما در حقیقت اخطاری به تمام دانشمندان و علمای مذهبی است که آنها موظفند و از آنها پیمان گرفته شده است که معارف دین را برای مردم تبیین و آشکار سازند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۰۵–۲۰۸|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۵۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۸۷ | ||||
| شماره جزء | ۴ | ||||
| شماره حزب | ۱۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۸۷ سوره آل‌عمران صد و هشتاد و هفتمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه، به یکی دیگر از خیانتکاری‌های اهل کتاب اشاره دارد و آن پنهان ساختن حقایق است که در اینجا می‌گوید: از اهل کتاب برای رساندن و آشکار کردن آیات خدا بر مردم پیمان گرفته شده است؛ اما آنها به این عهد الهی خیانت کردند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۖ فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و به یاد آورید هنگامی را که خداوند از کسانی که به آنها کتاب داده شده است پیمان گرفت: آن را برای مردم بیان کنید و آن را پنهان ندارید، پس ایشان آن‌را پشت سر انداخته و به بهای اندکی فروختند چه بد است آنچه آنها می‌خرند!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و خداوند از اهل کتاب پیمان گرفت که آن را برای مردم بیان کنید و پنهان مدارید، ولی آن را پشت‌سر افکندند و به بهای ناچیزی فروختند، چه بد است آنچه خریدند»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در این آیه، به یکی دیگر از خیانتکاری‌های اهل کتاب اشاره دارد و آن پنهان ساختن حقایق است که در اینجا می‌گوید از اهل کتاب برای رساندن و آشکار کردن آیات خدا بر مردم، پیمان گرفته شده است؛ ولی آنان به این عهد خیانت کردند. اگر چه خطاب آیه به دانشمندان یهود و نصاراست؛ اما در حقیقت اخطاری به تمام دانشمندان و علمای مذهبی است که آنها موظفند و از آنها پیمان گرفته شده است که معارف دین را برای مردم تبیین و آشکار سازند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۴۵۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۱۲۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۷۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۷۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۲۰۵–۲۰۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
