آیه ۱۲ سوره آل‌عمران

آیه ۱۲ سوره آل‌عمران دوازدهمین آیه از سومین سوره قرآن است. از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید و نسخی برای آن گزارش نشده است. این‌ آیه خبر غیبی و پیشگویی قرآن در مورد یهودیان و مشرکانی است که نسبت به اسلام دشمنی داشتند و مسلمانان را سرزنش می‌کردند.

آیه ۱۲ سوره آل‌عمران

مشخصات قرآنی
نام سوره	آل‌عمران
تعداد آیات سوره	۲۰۰
شماره آیه	۱۲
شماره جزء	۳
شماره حزب	۱۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}} آیه قبل	آیه بعد {{{page}}}

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:

 قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ ۚ وَبِئْسَ الْمِهَادُ  

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:

«به کافران بگو: شما شکست خواهید خورد و به‌سوی جهنم حشر خواهید شد، و بد جایگاهی است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:

«بگو به کافران زودا که به زانو درآیید و [سرانجام‌] در جهنم گرد آورده شوید و چه بد جایگاهی است‌»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در شأن نزول آیه در منابع آمده است که پس از جنگ بدر، گروهی از یهودیان گفتند: آن پیامبری که در کتاب‌های ما به آمدنش بشارت داده شده، همین پیامبر است ولی چون مسلمانان در احد شکست خوردند؛ گفتند: نه، او همان پیامبر نیست. در جواب آنان این آیه نازل شد و خبر غیبی از مغلوب شدن دشمنان اسلام داد. این پیشگویی قرآن پس از مدت کوتاهی در مورد یهودیان مدینه در جنگ خیبر و سپس درباره مشرکان در فتح مکه محقق شد.

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.

پانویس

منابع

• خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (رده)
• دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
• رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (رده)
• گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
• طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
• مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.