آیه ۳۱ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح نویسه، اصلاح ارقام، اصلاح سجاوندی، اصلاح املا، ابرابزار، اصلاح نشانی وب) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۱ سوره بقره'''، سی و یکمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. در متن آیه از تعلم اسماء به [[آدم]] یاد شده است و برای پاسخ به ملائکه که نسبت به انتخاب آدم برای خلافت، دچار اختلاف شدند، از بی اطلاعی آنان نسبت به این اسماء خبر | '''آیه ۳۱ سوره بقره'''، سی و یکمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. در متن آیه از تعلم اسماء به [[آدم]] یاد شده است و برای پاسخ به ملائکه که نسبت به انتخاب آدم برای خلافت، دچار اختلاف شدند، از بی اطلاعی آنان نسبت به این اسماء خبر می‌دهد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات مربوط به خلافت انسان در زمین و ماجرای دستور به [[سجده ملائکه بر آدم]]، در آیه سی و یکمین آیه از [[سوره بقره]] آمده است که خداوند به آدم، اسمائی را آموزش داده | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات مربوط به خلافت انسان در زمین و ماجرای دستور به [[سجده ملائکه بر آدم]]، در آیه سی و یکمین آیه از [[سوره بقره]] آمده است که خداوند به آدم، اسمائی را آموزش داده است. در ادامه آیه نیز برای اهمیت این دانش، [[ملائکه]] که در خصوص جانشینی [[آدم]] مردد یا منتقد بودند، از جانب [[خداوند]] به اعلام این اسامی آموزشی موظف شدند و در پایان آیه برای اینکه آگاهی آنان از چنین اسمائی، غیرممکن جلوه کند، از عبارت «اگر راست می‌گویید» استفاده شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۷۷|ج=۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۳۱ | ||||
| شماره جزء | ۱ | ||||
| شماره حزب | ۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۱ سوره بقره، سی و یکمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. در متن آیه از تعلم اسماء به آدم یاد شده است و برای پاسخ به ملائکه که نسبت به انتخاب آدم برای خلافت، دچار اختلاف شدند، از بی اطلاعی آنان نسبت به این اسماء خبر می‌دهد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنْبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَٰؤُلَاءِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و همه اشیاء را به آدم آموخت سپس آن‌را بر فرشتگان عرضه داشت و فرمود: مرا از نام‌های این چیزها خبر دهید اگر راستگو هستید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و همه نام‌ها را به آدم آموخت، سپس آنها را بر فرشتگان عرضه داشت و گفت اگر راست می‌گویید به من از نام‌های ایشان خبر دهید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات مربوط به خلافت انسان در زمین و ماجرای دستور به سجده ملائکه بر آدم، در آیه سی و یکمین آیه از سوره بقره آمده است که خداوند به آدم، اسمائی را آموزش داده است. در ادامه آیه نیز برای اهمیت این دانش، ملائکه که در خصوص جانشینی آدم مردد یا منتقد بودند، از جانب خداوند به اعلام این اسامی آموزشی موظف شدند و در پایان آیه برای اینکه آگاهی آنان از چنین اسمائی، غیرممکن جلوه کند، از عبارت «اگر راست می‌گویید» استفاده شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱: ۳۹۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷۵: ۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۱۷۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
