فی ظلال القرآن

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

فی ظلال القرآن اثر تفسیری سید بن قطب (معروف به سید قطب) نویسنده شافعی مصری در قرن چهاردهم هجری است که در ۶ جلد و به زبان عربی تألیف شده است. این تفسیر در دسته تفاسیر ادبی قرار دارد و هدف و انگیزه سید قطب از نگارش آن احیای نهضت اسلامی و پر کردن شکاف عمیق میان مسلمانان دوره معاصر و قرآن بوده است. بخش بزرگی از این کتاب در زندان نوشته شده و بخش‌هایی که پیش از زندان به نگارش در آمده بود؛ دوباره در زندان تجدید نظر شده است. این تفسیر در نوع خود بسیار جالب و ابتکاری به‌حساب می‌آید و جایگاه ویژه‌ای در بین جوامع مختلف اسلامی دارد. روش سید قطب در نوشتن تفسیر اینگونه است که ابتدا آیات مرتبط با هم را در یک مجموعه قرار داده و سپس به مشخص کردن هدف کلی سوره و هدف آیات مطرح شده پرداخته و اغلب تقسیم موضوعی آیات را در مدنظر داشته است. او همچنین از بیان اسرائیلیات و آوردن روایات جعلی و ضعیف و مسائلی که ارتباطی با فهم معانی آیات ندارند؛ پرهیز کرده و پرداختن به این امور را ظلم به قرآن می‌داند. روش تحلیلی و توصیفی این تفسیر، دعوت به بازگشت به قرآن، تقویت اندیشه اجتماعی دینی و تأکید مؤلف به ایجاد اصلاحات اجتماعی و معنوی در جامعه مسلمانان از نکات قابل توجه این تفسیر به‌شمار می‌آید. تفسیر فی ظلال القرآن نخستین بار در قاهره در سال ۱۹۵۲ م و توسط دار احیاء الکتب العربیة به چاپ رسید و در سال ۱۳۷۲ ق بر اساس چاپ اول و بدون هیچ تغییر و برای بار سوم (همراه با اصلاحات) در سال ۱۴۰۲ ق در بیروت و در انتشارات دارالشروق به تصحیح محمد قطب منتشر گردید.[۱][۲]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • معرفت، محمدهادی (۱۳۷۹). تفسیر و مفسران. قم: مؤسسه فرهنگی التمهید.