آیه ۱۰ سوره آلعمران
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۱۰ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۱۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰ سوره آلعمران دهمین آیه از سومین سوره قرآن است. از آیات مدنی آن بهشمار میآید و نسخی برای آن گزارش نشده است. قرآن در این آیه حال دردناک کافران در قیامت را توصیف میکند و به آنها هشدار میدهد که تصور نکنند فراوانی مال و فرزندان، میتواند آنها را از عذاب سخت خداوند بازدارد و این مطلب را نیز بدانند که این دو چیز نمیتوانند باعث رهایی آنان از کیفر الهی شوند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بیگمان کسانیکه کفر ورزیدهاند، مالها و فرزندانشان هرگز آنان را از عذاب خدا نجات نخواهد داد، و آنان افروزینه و سوخت آتشاند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«کافران را اموال و فرزندانشان به هیچ روی از عذاب الهی بازندارد، و اینان همگی هیزم جهنماند»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، این آیه حال دردناک کافران در قیامت را توصیف میکند و به آنها هشدار میدهد که تصور نکنند فراوانی مال و فرزندان، میتواند آنها را از عذاب سخت خداوند بازدارد و این مطلب را نیز بدانند که این دو چیز نمیتوانند باعث رهایی آنان از کیفر الهی شوند. بعضی از مفسران، این آیه را اشاره به یهود بنی نضیر و بنی قریظه دانستهاند که به اموال و فرزندان خود افتخار میکردند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۷: ۱۵۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۱۳۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۴۴۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.