آیه ۵۲ سوره آلعمران
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۵۲ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۱۲ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۲ سوره آلعمران پنجاه و دومین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. این آیه با معرفی یاران خاص عیسی که «حواریون» نامیده شدهاند؛ در حقیقت این گروه اندک یاران عیسی را تمجید و تکریم کرده است. چراکه آنان به دعوت عیسی مبنی بر یاری خدا پاسخ مثبت دادند و با پشتیبانی از پیامبر خدا و تبلیغ دین، خدا را یاری کردند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَلَمَّا أَحَسَّ عِيسَىٰ مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ ۖ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«وقتی عیسی از ایشان احساس كفر كرد، گفت: كیست كه یاور من بهسوی خدا باشد؟ حواریون گفتند: ما یاوران خدا هستیم، به خدا ایمان آوردهآیم و گواه باش كه ما مسلمانیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«سپس، هنگامی که عیسی به کفر آنان پی برد، گفت یاوران من در راه خداوند کیستند؟ حواریون گفتند ما یاوران [دین] الهی هستیم، به خداوند ایمان آوردهایم و گواه باش که ما فرمانبرداریم»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در آیه موردبحث، به معرفی گروهی از یاران خاص عیسی به نام «حواریون» پرداخته شده است. این گروه محدود و اندک به دعوت عیسی مبنی بر یاری دین خدا پاسخ مثبت دادهاند؛ لذا قرآن با بیان این مطلب، در حقیقت عمل مخلصانه و نیک آنان را ستوده و آنها را تکریم کرده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۳۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۲۹۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۵۶۲–۵۶۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.