آیه ۲۵۹ سوره بقره
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | بقره | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
شماره آیه | ۲۵۹ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۹ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۵۹ سوره بقره، دویست و پنجاه و نهمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانستهاند. متن آیه در گزارش داستان عزیر پیامبر است که پس از ۱۰۰ سال از مرگش مجدد زنده شده و شیوه زنده شدن مردگان توسط خدا برایش تشریح شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَىٰ قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىٰ يُحْيِي هَٰذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا ۖ فَأَمَاتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ ۖ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ ۖ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ ۖ قَالَ بَلْ لَبِثْتَ مِائَةَ عَامٍ فَانْظُرْ إِلَىٰ طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ ۖ وَانْظُرْ إِلَىٰ حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آيَةً لِلنَّاسِ ۖ وَانْظُرْ إِلَى الْعِظَامِ كَيْفَ نُنْشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا ۚ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«یا همچون کسی که از کنار دهکدهای گذر کرد که سقفها و دیوارها بر پایههایش فرو ریخته بود، گفت: چگونه خداوند این را پس از مردنش زنده میگرداند؟ پس خدا او را صد سال میراند، سپس او را زنده کرد و گفت: چقدر ماندهای؟ گفت: یک روز یا بخشی از روز را (در این حال ماندهام) گفت: بلکه صد سال در این حال ماندهای، پس به خوراک و نوشیدنیت نگاه کن تغییر نیافته است، و به خرت بنگر، و تا تو را نشانهای برای مردم قرار دهیم، و به استخوانها بنگر که چگونه آنها را پیوند میدهیم، سپس بر آن گوشت میپوشانیم، پس وقتی برای او روشن شد، گفت: میدانم که خداوند بر هر چیزی تواناست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«یا [داستان] کسی را که بر شهری گذشت که سقفها و دیوارهایش فرو ریخته بود، [در دل] گفت چگونه خداوند [اهل] این [شهر] را پس از مرگشان زنده میکند؟ آنگاه خداوند او را [به مدت] صد سال میراند، سپس زنده کرد، [و به او] گفت چه مدت [در این حال] ماندهای؟ گفت یک روز یا بخشی از یک روز [در این حال] ماندهام فرمود چنین نیست، صد سال [در چنین حالی] ماندهای، به خوردنی و نوشیدنیات بنگر که با گذشت زمان دیگرگون نشده است، و به درازگوشت بنگر، و [بدینسان] تو را مایه عبرت مردم خواهیم ساخت، و به استخوانها بنگر که چگونه فراهمشان مینهیم، سپس بر آنها [پرده] گوشت میپوشانیم، و هنگامی که [حقیقت امر] بر او آشکار شد، گفت میدانم که خداوند بر هر کاری تواناست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که آیه حاضر، در بیان داستان پیامبری به نام عزیر است. بر اساس این آیه، شخصی از کنار آبادی ویرانشدهای عبور میکرد و با مشاهده استخوانهای مردگان از خود سؤال کرد که خدا چگونه این مردگان را بعد از مرگ زنده میکند. در ادامه آیه گفته شده است که او توسط خدا میرانده شد و پس از ۱۰۰ سال مجدد زنده گردید. پس از آن به او وحی شد که چقدر زمان گذرانده شده است و او در پاسخ گفت که یک روز یا قسمتی از یک روز را گذرانده است. در این هنگام به او گفته میشود که وی ۱۰۰ سال را گذرانده است. سپس به او دستور داده شد تا به طعامی که همراه داشته است نگاه کند که هیچ تغییری نکرده و همینطور دستور داده شد تا به الاغ خود نگاه کند که چگونه متلاشی شده و با زنده کردن او قصد شده است تا نشانهای برای دیگران باشد. سپس به او گفته شده است تا به استخوانهای حیوانش نگاه کند که چگونه بر آنها گوشت روییده شده و به هم پیوند میخورند. در پایان آیه نیز گفته شده است که پس از این واقعه، به او گفته شده است که بداند الله بر هر چیزی قادر است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنیاسرائیل، به نام بقره شناخته میشود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگترین سوره قرآن است. این سوره اولین سورهایست که با حروف مقطعه شروع میشود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آلعمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شدهاند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۷: ۲۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲: ۵۳۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۲۹۶–۳۰۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.