سوره حدید
| حدید | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مدنی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۹۴ | ||||
| جزء | ۲۷ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۲۹ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۵۶۷ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۲۶۳۸ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره حدید پنجاه و هفتمین سوره قرآن بر اساس ترتیب کنونی مصحف است. ۲۹ آیه دارد و در مدینه بر پیامبر اسلام نازل شده است. این سوره از نظر ترتیب نزول سوره‌ها، نود و چهارمین سوره قرآن محسوب می‌شود که بنابه نقل مشهور، نزول آن پیش از سوره محمد و پس از سوره زلزال بوده است. هرچند در ترتیب مصحف کنونی در میان سوره‌های واقعه و مجادله قرار دارد.[۱]
نام‌گذاری
«حدید» به معنای آهن تنها نام این سوره است که از آیه بیست و پنجم آن گرفته شده است.[۲]
شأن و محل نزول
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، به سیاق آیاتش از سوره‌های مدنی قرآن به شمار می‌آید.[۳]
محتوا و ساختار
سوره حدید با تسبیح خداوند آغاز می‌شود و به گفته فرهنگنامه علوم قرآن، هدف اصلی سوره نیز تشویق مومنان به انفاق در راه خداست که منشأ و ریشه این کار داشتن ایمان و تقوای الهی می‌باشد. از مباحث مهم و مطرح شده در این سوره می‌توان به آفرینش زمین و آسمان در شش روز، شرح حال مومنان و منافقان در روز قیامت، جایگاه جهاد، انفاق و قرض دادن و برپایی عدل و داد در میان مردم به وسیله نزول کتاب‌های آسمانی و فرستادن پیامبران الهی اشاره کرد.[۴]
پانویس
ارجاعات
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۸۷۲.
- ↑ بهار دوست، «حدید»، دانشنامه جهان اسلام.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۸۷۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۸۷۲.
منابع
- بهار دوست، علیرضا (۱۳۹۳). «حدید». دانشنامه جهان اسلام. تهران: بنیاد دایرة المعارف اسلامی.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره حدید». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.