آیه ۳۸ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۸ سوره آلعمران''' | '''آیه ۳۸ سوره آلعمران''' سی و هشتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. در ادامه آیات قبل و در ماجرای سرگذشت [[مریم]]، به دعای [[زکریا]] و درخواست فرزند صالح از درگاه خداوند و مستجاب شدن دعایش در این آیه اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در ادامه آیات قبل و در ماجرای سرگذشت مریم، زکریا به درگاه خداوند دعا میکند و از او فرزند پاکیزه و صالحی را میخواهد. درحالیکه از نظر طبیعی امکان فرزنددارشدن برای او نیست؛ اما دعایش مستجاب میشود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در ادامه آیات قبل و در ماجرای سرگذشت مریم، زکریا به درگاه خداوند دعا میکند و از او فرزند پاکیزه و صالحی را میخواهد. درحالیکه از نظر طبیعی امکان فرزنددارشدن برای او نیست؛ اما دعایش مستجاب میشود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۳۲–۵۳۳|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۳۶
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۳۸ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۱۱ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۸ سوره آلعمران سی و هشتمین آیه از سومین سوره قرآن است. از آیات مدنی آن بهشمار میآید و نسخی برای آن گزارش نشده است. در ادامه آیات قبل و در ماجرای سرگذشت مریم، به دعای زکریا و درخواست فرزند صالح از درگاه خداوند و مستجاب شدن دعایش در این آیه اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُ ۖ قَالَ رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً ۖ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آن گاه زكریا پروردگارش را به فریاد خواند (و) گفت: پروردگارا! از جانب خود به من فرزندی نیكو ببخش همانا تو شنونده دعا هستی»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آنجا بود که زکریا به [درگاه] پروردگارش دعا کرد و گفت پروردگارا به من از نزد خود فرزندی پاک عطا فرما، که تو شنوای دعایی»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در ادامه آیات قبل و در ماجرای سرگذشت مریم، زکریا به درگاه خداوند دعا میکند و از او فرزند پاکیزه و صالحی را میخواهد. درحالیکه از نظر طبیعی امکان فرزنددارشدن برای او نیست؛ اما دعایش مستجاب میشود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۰۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۲۶۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۵۳۲–۵۳۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.