آیه ۷۲ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۷۲ سوره آل‌عمران''' هفتاد و دومین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. یکی از نقشه‌های [[یهود]] برای | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷۲ سوره آل‌عمران''' هفتاد و دومین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. یکی از نقشه‌های [[یهود]] برای پراکنده‌ساختن [[مسلمانان]] از اطراف [[محمد]] در این آیه مطرح شده است. نقشه‌ای که با هدف ایجاد شک و تردید نسبت به [[نبوت|پیامبری]] محمد برنامه‌ریزی شده بود. | |||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، یکی از نقشه‌های یهود برای | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، یکی از نقشه‌های یهود برای پراکنده‌ساختن مسلمانان در این آیه مطرح شده است. طبق روایات [[شأن نزول]] آیه، گروهی از یهودیان تصمیم گرفتند به نزد پیامبر اسلام بروند و به ظاهر ایمان بیاورند. سپس در شب با این بهانه که صفات محمد با آنچه که ما در کتاب‌های خود خوانده بودیم، مطابقت نداشت؛ از ایمان خود برگردند. آنها با این وسیله قصد داشتند که در ایمان تازه مسلمانان خدشه وارد کنند تا در دل‌هایشان نسبت به نبوت محمد شک و تردید ایجاد شود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶۱۳–۶۱۵|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۲۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۷۲ | ||||
| شماره جزء | ۳ | ||||
| شماره حزب | ۱۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۲ سوره آل‌عمران هفتاد و دومین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. یکی از نقشه‌های یهود برای پراکنده‌ساختن مسلمانان از اطراف محمد در این آیه مطرح شده است. نقشه‌ای که با هدف ایجاد شک و تردید نسبت به پیامبری محمد برنامه‌ریزی شده بود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَقَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمِنُوا بِالَّذِي أُنْزِلَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَجْهَ النَّهَارِ وَاكْفُرُوا آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و گروهی از اهل کتاب گفتند: به آنچه بر مومنان نازل شده در آغاز روز ایمان بیاورید، و در آخر روز به آن کافر شوید تا شاید از دین خود برگردند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و گروهی از اهل کتاب گفتند به آنچه بر مؤمنان [مسلمانان] نازل شده است، در آغاز روز ایمان بیاورید، و در پایان روز انکارش کنید، شاید [از دین خود] برگردند»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، یکی از نقشه‌های یهود برای پراکنده‌ساختن مسلمانان در این آیه مطرح شده است. طبق روایات شأن نزول آیه، گروهی از یهودیان تصمیم گرفتند به نزد پیامبر اسلام بروند و به ظاهر ایمان بیاورند. سپس در شب با این بهانه که صفات محمد با آنچه که ما در کتاب‌های خود خوانده بودیم، مطابقت نداشت؛ از ایمان خود برگردند. آنها با این وسیله قصد داشتند که در ایمان تازه مسلمانان خدشه وارد کنند تا در دل‌هایشان نسبت به نبوت محمد شک و تردید ایجاد شود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۵۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۳۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۶۱۳–۶۱۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
