آیه ۱۰۰ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۱۰۰ سوره آلعمران''' صدمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. در این آیه که خطاب به [[مسلمانان]] است؛ [[قرآن]] به آنها هشدار میدهد که فریب سخنان و نقشههای دشمنان را نخورند. چراکه با گوش فرادادن به وسوسههای آنان، [[ایمان]] خود را از دست داده و به سمت [[کفر]] بازخواهندگشت. | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۰۰ سوره آلعمران''' صدمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. در این آیه که خطاب به [[مسلمانان]] است؛ [[قرآن]] به آنها هشدار میدهد که فریب سخنان و نقشههای دشمنان را نخورند. چراکه با گوش فرادادن به وسوسههای آنان، [[ایمان]] خود را از دست داده و به سمت [[کفر]] بازخواهندگشت. | |||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه که خطاب به مسلمانان است؛ قرآن به آنها هشدار میدهد که فریب سخنان و نقشههای دشمنان را نخورند. چراکه اگر به وسوسههای آنان گوش فرادهند؛ از ایمان خود خارج شده و به سمت کفر بازخواهندگشت. به عقیده او، منظور از «کفر» در آیه ممکن است | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه که خطاب به مسلمانان است؛ قرآن به آنها هشدار میدهد که فریب سخنان و نقشههای دشمنان را نخورند. چراکه اگر به وسوسههای آنان گوش فرادهند؛ از ایمان خود خارج شده و به سمت کفر بازخواهندگشت. به عقیده او، منظور از «کفر» در آیه ممکن است کفر حقیقی نسبت به اسلام باشد یا ممکن است منظور همان دشمنیهای دوران جاهلیت باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۳|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۳۷
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۱۰۰ | ||||
شماره جزء | ۴ | ||||
شماره حزب | ۱۳ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰۰ سوره آلعمران صدمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در این آیه که خطاب به مسلمانان است؛ قرآن به آنها هشدار میدهد که فریب سخنان و نقشههای دشمنان را نخورند. چراکه با گوش فرادادن به وسوسههای آنان، ایمان خود را از دست داده و به سمت کفر بازخواهندگشت.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا فَرِيقًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ای کسانی که ایمان آوردهاید! اگر از گروهی از اهل کتاب پیروی کنید شما را پس از ایمانتان (به حال) کفر بر میگردانند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ای مؤمنان اگر از گروهی از اهل کتاب اطاعت کنید، شما را بعد از ایمانتان به کفر برمیگردانند»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در این آیه که خطاب به مسلمانان است؛ قرآن به آنها هشدار میدهد که فریب سخنان و نقشههای دشمنان را نخورند. چراکه اگر به وسوسههای آنان گوش فرادهند؛ از ایمان خود خارج شده و به سمت کفر بازخواهندگشت. به عقیده او، منظور از «کفر» در آیه ممکن است کفر حقیقی نسبت به اسلام باشد یا ممکن است منظور همان دشمنیهای دوران جاهلیت باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۳۰۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۵۶۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۲۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.