آیه ۹۲ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۹۲ سوره آل‌عمران''' نود و دومین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه بر [[انفاق]] کردن مالی که انسان آن را دوست دارد، تأکید شده است و آن را یکی از نشانه‌های [[ایمان]] و لازمه | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹۲ سوره آل‌عمران''' نود و دومین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه بر [[انفاق]] کردن مالی که انسان آن را دوست دارد، تأکید شده است و آن را یکی از نشانه‌های [[ایمان]] و لازمه رسیدن به مقام نیکوکاران واقعی می‌داند. | |||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، معنای اصلی واژه «برّ» وسعت است و به جهت نتیجه گسترده | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، معنای اصلی واژه «برّ» وسعت است و به جهت نتیجه گسترده کارهای نیک که به دیگران می‌رسد، به آن اطلاق می‌شود. مفسران معانی متفاوتی برای «برّ» گفته‌اند؛ از جمله: [[بهشت]]، تقوا و پاداش نیک. اما به عقیده او، با توجه به [[آیه ۱۷۷ سوره بقره]]، می‌تواند اشاره‌ای به تمام نیکی‌ها اعم از ایمان و اعمال صالح باشد. در پایان آیه بر علم خدا نسبت به انفاق کنندگان تأکید شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲–۵|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۳۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۹۲ | ||||
| شماره جزء | ۳ | ||||
| شماره حزب | ۱۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹۲ سوره آل‌عمران نود و دومین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه بر انفاق کردن مالی که انسان آن را دوست دارد، تأکید شده است و آن را یکی از نشانه‌های ایمان و لازمه رسیدن به مقام نیکوکاران واقعی می‌داند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ۚ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«هرگز به نیکی نمی‌رسید مگر آنکه از آنچه دوست دارید، ببخشید، و هر چیزی را ببخشید خداوند به آن داناست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«هرگز به نیکی دست نیابید مگر آنکه از آنچه دوست دارید [و عزیز می‌شمارید] ببخشید، و هر آنچه ببخشید خداوند از آن آگاه است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، معنای اصلی واژه «برّ» وسعت است و به جهت نتیجه گسترده کارهای نیک که به دیگران می‌رسد، به آن اطلاق می‌شود. مفسران معانی متفاوتی برای «برّ» گفته‌اند؛ از جمله: بهشت، تقوا و پاداش نیک. اما به عقیده او، با توجه به آیه ۱۷۷ سوره بقره، می‌تواند اشاره‌ای به تمام نیکی‌ها اعم از ایمان و اعمال صالح باشد. در پایان آیه بر علم خدا نسبت به انفاق کنندگان تأکید شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۸۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۵۳۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۲–۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
