آیه ۶۸ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۶۸ سوره آل‌عمران''' شصت و هشتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۸ سوره آل‌عمران''' شصت و هشتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آنچه در آیات پیشین آمد، مشخص شد که [[ابراهیم]] پیرو هیچ‌یک از این ادیان مورد بحث نبوده، اما [[قرآن]] [[پیامبر اسلام]] را دنباله رو ابراهیم دانسته است. از نظر قرآن پیوند مکتبی ارزشمندتر از پیوند قرابت و خویشاوندی است. | |||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، به دنبال آنچه در آیات پیشین آمد، مشخص شد که ابراهیم پیرو هیچ‌یک از این ادیان مورد بحث نبوده، اما قرآن پیامبر اسلام را دنباله رو ابراهیم دانسته است. از نظر قرآن قرابت و پیوند خویشاوندی که دیگران آن را ارزشمند می‌دانند، دارای ارزش خاصی نیست و بر پیوند مکتبی تأکید دارد. این پیوند زمان و مکان ندارد، چه آنان که در زمان ابراهیم بودند پیرو او محسوب می‌شوند، چه کسانیکه بعد از او به وجود آمده‌اند؛ همچون پیامبر اسلام و پیروانش.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶۰۶–۶۰۸|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۶۸ | ||||
| شماره جزء | ۳ | ||||
| شماره حزب | ۱۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۸ سوره آل‌عمران شصت و هشتمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آنچه در آیات پیشین آمد، مشخص شد که ابراهیم پیرو هیچ‌یک از این ادیان مورد بحث نبوده، اما قرآن پیامبر اسلام را دنباله رو ابراهیم دانسته است. از نظر قرآن پیوند مکتبی ارزشمندتر از پیوند قرابت و خویشاوندی است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَٰذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُوا ۗ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«همانا سزاوارترین مردم به ابراهیم کسانی هستند که از او پیروی کردند، و (نیز) این پیامبر و کسانی که با او ایمان آورده‌اند، و خداوند سرپرست و یاور مؤمنان است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«نزدیک‌ترین مردم به ابراهیم همان کسانی هستند که از او پیروی کرده‌اند و این پیامبر و مؤمنان، و خداوند سرور مؤمنان است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، به دنبال آنچه در آیات پیشین آمد، مشخص شد که ابراهیم پیرو هیچ‌یک از این ادیان مورد بحث نبوده، اما قرآن پیامبر اسلام را دنباله رو ابراهیم دانسته است. از نظر قرآن قرابت و پیوند خویشاوندی که دیگران آن را ارزشمند می‌دانند، دارای ارزش خاصی نیست و بر پیوند مکتبی تأکید دارد. این پیوند زمان و مکان ندارد، چه آنان که در زمان ابراهیم بودند پیرو او محسوب می‌شوند، چه کسانیکه بعد از او به وجود آمده‌اند؛ همچون پیامبر اسلام و پیروانش.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۵۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۳۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۶۰۶–۶۰۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
