آیه ۱۰۲ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیه‌های مدنی قرآن using HotCat) |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۱۰۲ سوره آل‌عمران''' صد و دومین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۰۲ سوره آل‌عمران''' صد و دومین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه دعوت به [[تقوا]] در حقیقت مقدمه‌ای برای آیه بعدی است که در آن [[مسلمانان]] به اتحاد دعوت می‌شوند. در انتهای آیه نیز به آنان هشدار داده شده است که بدانند تنها اسلام آوردن کافی نیست؛ بلکه باید تا هنگام [[مرگ]] به [[اسلام]] معتقد و پایبند بمانند و با حال مسلمانی از دنیا بروند. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۳۰۹|ج=۸}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۵۶۶|ج=۳}}</ref> | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۳۰۹|ج=۸}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۵۶۶|ج=۳}}</ref> | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه دعوت به [[تقوا]] در حقیقت مقدمه‌ای برای آیه بعدی است که در آن مسلمانان به اتحاد دعوت می‌شوند. به گزارش وی، در میان [[تفسیر قرآن|مفسران]] درباره معنای «حق تقوا» اختلاف نظر زیادی وجود دارد. او در ادامه با نقل [[حدیث|روایتی]] از [[محمد|پیامبر اسلام]] آن را اطاعت همیشگی از [[الله|خداوند]]، عدم نافرمانی او و [[شکر]] نعمت‌ها عنوان کرده است. [[قرآن]] در انتهای آیه نیز به مسلمانان هشدار می‌دهد که بدانند تنها اسلام آوردن کافی نیست؛ بلکه باید تا هنگام مرگ به اسلام معتقد و پایبند بمانند و با حال مسلمانی از دنیا بروند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۵-۲۸|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۰۲ | ||||
| شماره جزء | ۴ | ||||
| شماره حزب | ۱۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰۲ سوره آل‌عمران صد و دومین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه دعوت به تقوا در حقیقت مقدمه‌ای برای آیه بعدی است که در آن مسلمانان به اتحاد دعوت می‌شوند. در انتهای آیه نیز به آنان هشدار داده شده است که بدانند تنها اسلام آوردن کافی نیست؛ بلکه باید تا هنگام مرگ به اسلام معتقد و پایبند بمانند و با حال مسلمانی از دنیا بروند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ای کسانی‌که ایمان آیمان آورده‌اید! از خدا آن‌گونه که حق پروا کردن از اوست، بترسید، و نمیرید مگر آنکه مسلمان باشید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ای مؤمنان از خداوند چنانکه سزاوار پروای اوست، پروا کنید و جز در مسلمانی نمیرید»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در این آیه دعوت به تقوا در حقیقت مقدمه‌ای برای آیه بعدی است که در آن مسلمانان به اتحاد دعوت می‌شوند. به گزارش وی، در میان مفسران درباره معنای «حق تقوا» اختلاف نظر زیادی وجود دارد. او در ادامه با نقل روایتی از پیامبر اسلام آن را اطاعت همیشگی از خداوند، عدم نافرمانی او و شکر نعمت‌ها عنوان کرده است. قرآن در انتهای آیه نیز به مسلمانان هشدار می‌دهد که بدانند تنها اسلام آوردن کافی نیست؛ بلکه باید تا هنگام مرگ به اسلام معتقد و پایبند بمانند و با حال مسلمانی از دنیا بروند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۳۰۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۵۶۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۲۵-۲۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
