آیه ۱۰۶ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۱۰۶ سوره آل‌عمران''' صد و ششمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۰۶ سوره آل‌عمران''' صد و ششمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه و آیه بعد به انعکاس اعمال و حالات روحی در چهره انسانها به هنگام روز [[قیامت]] اشاره شده است که [[قرآن]]، این مسئله را از نتایج نفاق و تفرقه یا [[اسلام]] و [[ایمان]] افراد در دنیا دانسته است. آنانی که با چهره‌هایی سیاه و تاریک محشور می‌شوند؛ بدین جهت است که بعد از ایمان، با حال [[نفاق]] به [[کفر]] [[عصر جاهلیت|جاهلیت]] بازگشتند. | |||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه و آیه بعد به انعکاس اعمال و حالات روحی در چهره انسانها به هنگام روز قیامت اشاره شده است که قرآن، این مسئله را از نتایج نفاق و تفرقه یا اسلام و ایمان افراد در دنیا دانسته است. آنانی که با چهره‌هایی سیاه و تاریک محشور می‌شوند؛ بدین جهت است که بعد از ایمان، با حال نفاق به کفر جاهلیت بازگشتند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۴–۴۶|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۰۶ | ||||
| شماره جزء | ۴ | ||||
| شماره حزب | ۱۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰۶ سوره آل‌عمران صد و ششمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه و آیه بعد به انعکاس اعمال و حالات روحی در چهره انسانها به هنگام روز قیامت اشاره شده است که قرآن، این مسئله را از نتایج نفاق و تفرقه یا اسلام و ایمان افراد در دنیا دانسته است. آنانی که با چهره‌هایی سیاه و تاریک محشور می‌شوند؛ بدین جهت است که بعد از ایمان، با حال نفاق به کفر جاهلیت بازگشتند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«روزی که چهره‌هایی سفید می‌گردند و چهره‌هایی سیاه می‌شوند، پس آن کسانی که چهره‌هایشان سیاه گردیده است (به آنها گفته می‌شود) آیا پس از ایمانتان کفر ورزیدید؟ پس بچشید عذاب را به سبب آنکه کفر می‌ورزیدید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«روزی که چهره‌هایی سفید و چهره‌هایی سیاه شود، آنگاه [به] سیاه‌رویان [گویند] آیا بعد از ایمانتان روی به کفر آورده بودید؟ پس عذاب را به خاطر کفری که ورزیده بودید بچشید»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در این آیه و آیه بعد به انعکاس اعمال و حالات روحی در چهره انسانها به هنگام روز قیامت اشاره شده است که قرآن، این مسئله را از نتایج نفاق و تفرقه یا اسلام و ایمان افراد در دنیا دانسته است. آنانی که با چهره‌هایی سیاه و تاریک محشور می‌شوند؛ بدین جهت است که بعد از ایمان، با حال نفاق به کفر جاهلیت بازگشتند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۳۱۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۵۶۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۴۴–۴۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
