آیه ۱۲۱ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۲۱ سوره آل‌عمران''' صد و بیست و یکمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۲۱ سوره آل‌عمران''' صد و بیست و یکمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. آیه مورد بحث با توجه به مفهوم آن، مربوط به آغاز [[غزوه احد|جنگ احد]] است که در آن به بیرون رفتن [[محمد|پیامبر اسلام]] از [[مدینه]] برای آماده‌سازی لشکر [[مسلمانان]] در دامنه [[کوه احد]] اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، آیه مورد بحث با توجه به مفهوم آن، مربوط به آغاز جنگ احد است که در آن به بیرون رفتن پیامبر اسلام از مدینه برای آماده‌سازی لشکر مسلمانان در دامنه کوه احد اشاره شده است. چنانچه در منابع آمده است پیش از خروج پیامبر، میان مسلمانان بر سر انتخاب مکان جنگ گفتگوهایی رد و بدل شده است که در نهایت محمد با مشورت و به پیشنهاد تعدادی از جوانان تصمیم می‌گیرد که اردوگاه مسلمانان بیرون از شهر و در کنار کوه احد زده شود؛ در حالیکه گروه دیگری از مسلمانان با این تصمیم مخالف بودند ولی آن را ابراز نمی‌کردند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶۷–۶۸|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۴۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۲۱ | ||||
| شماره جزء | ۴ | ||||
| شماره حزب | ۱۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۲۱ سوره آل‌عمران صد و بیست و یکمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. آیه مورد بحث با توجه به مفهوم آن، مربوط به آغاز جنگ احد است که در آن به بیرون رفتن پیامبر اسلام از مدینه برای آماده‌سازی لشکر مسلمانان در دامنه کوه احد اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَإِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِكَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِينَ مَقَاعِدَ لِلْقِتَالِ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و به یاد آور هنگامی را که سحرگاهان از میان خانواده‌ات بیرون رفتی و جای مؤمنان را برای جنگ مشخص نمودی، و خداوند شنوا و داناست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و یاد آر آنگاه که [در جنگ احد] بامدادان از خانه‌ات بیرون شدی و [یکایک] مؤمنان را در مواضعی برای کارزار می‌گماردی و خداوند شنوای داناست»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، آیه مورد بحث با توجه به مفهوم آن، مربوط به آغاز جنگ احد است که در آن به بیرون رفتن پیامبر اسلام از مدینه برای آماده‌سازی لشکر مسلمانان در دامنه کوه احد اشاره شده است. چنانچه در منابع آمده است پیش از خروج پیامبر، میان مسلمانان بر سر انتخاب مکان جنگ گفتگوهایی رد و بدل شده است که در نهایت محمد با مشورت و به پیشنهاد تعدادی از جوانان تصمیم می‌گیرد که اردوگاه مسلمانان بیرون از شهر و در کنار کوه احد زده شود؛ در حالیکه گروه دیگری از مسلمانان با این تصمیم مخالف بودند ولی آن را ابراز نمی‌کردند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۳۴۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۶۷–۶۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
