آیه ۱۳۰ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۱۳۰ سوره آل‌عمران''' صد و سی‌امین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۳۰ سوره آل‌عمران''' صد و سی‌امین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. از این آیه به بعد، آیات نه‌گانه با موضوع تحریم [[رباخواری]] و یک سلسله برنامه‌های اقتصادی، اجتماعی و تربیتی برای [[مسلمانان]] مطرح می‌شود. [[قرآن]] برای از بین بردن رسوم و عادات زشتی که در دوره [[عصر جاهلیت|جاهلیت]] رایج بوده، از روشی تدریجی بهره برده و برای رباخواری نیز در طی چهار مرحله حکم تحریم آن نازل شده است. در این آیه، به شدیدترین نوع ربا تصریح شده و حکم حرام بودن آن بیان شده است. | |||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، از این آیه به بعد، آیات نه‌گانه با موضوع تحریم [[رباخواری]] و یک سلسله برنامه‌های اقتصادی، اجتماعی و تربیتی برای [[مسلمانان]] مطرح می‌شود. [[قرآن]] برای از بین بردن رسوم و عادات زشتی که در دوره [[عصر جاهلیت|جاهلیت]] رایج بوده، از روشی تدریجی بهره برده و برای رباخواری نیز در طی چهار مرحله حکم تحریم آن نازل شده است. در این آیه، به شدیدترین نوع ربا تصریح شده و حکم حرام بودن آن بیان شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۸۵–۸۹|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۴۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۳۰ | ||||
| شماره جزء | ۴ | ||||
| شماره حزب | ۱۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۳۰ سوره آل‌عمران صد و سی‌امین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. از این آیه به بعد، آیات نه‌گانه با موضوع تحریم رباخواری و یک سلسله برنامه‌های اقتصادی، اجتماعی و تربیتی برای مسلمانان مطرح می‌شود. قرآن برای از بین بردن رسوم و عادات زشتی که در دوره جاهلیت رایج بوده، از روشی تدریجی بهره برده و برای رباخواری نیز در طی چهار مرحله حکم تحریم آن نازل شده است. در این آیه، به شدیدترین نوع ربا تصریح شده و حکم حرام بودن آن بیان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا الرِّبَا أَضْعَافًا مُضَاعَفَةً ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! ربا را چندین برابر نخورید و از خدا بترسید تا رستگار شوید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ای مؤمنان ربا را چندین و چند برابر مخورید و از خداوند پروا کنید تا رستگار شوید»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، از این آیه به بعد، آیات نه‌گانه با موضوع تحریم رباخواری و یک سلسله برنامه‌های اقتصادی، اجتماعی و تربیتی برای مسلمانان مطرح می‌شود. قرآن برای از بین بردن رسوم و عادات زشتی که در دوره جاهلیت رایج بوده، از روشی تدریجی بهره برده و برای رباخواری نیز در طی چهار مرحله حکم تحریم آن نازل شده است. در این آیه، به شدیدترین نوع ربا تصریح شده و حکم حرام بودن آن بیان شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۳۶۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۲۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۸۵–۸۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
