آیه ۱۶۶ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۶۶ سوره آل‌عمران''' صد و شصت و ششمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه [[قرآن]] مصیبت‌ها و گرفتاری‌هایی را که در [[جنگ احد]] بر [[مسلمانان]] وارد شد؛ به عنوان آزمایش و امتحان تلقی کرده است و آن را بدون علت نمی‌داند. همچنین این حوادث را معیار و ملاکی برای جداشدن میان [[ | '''آیه ۱۶۶ سوره آل‌عمران''' صد و شصت و ششمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه [[قرآن]] مصیبت‌ها و گرفتاری‌هایی را که در [[جنگ احد]] بر [[مسلمانان]] وارد شد؛ به عنوان آزمایش و امتحان تلقی کرده است و آن را بدون علت نمی‌داند. همچنین این حوادث را معیار و ملاکی برای جداشدن میان [[مؤمنان]] و [[منافقان]] دانسته است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه قرآن مصیبت‌ها و گرفتاری‌هایی را که در [[جنگ احد]] بر مسلمانان وارد شد؛ به عنوان آزمایش و امتحان تلقی کرده است و آنها را بدون علت نمی‌داند. به گزارش او، تعبیر «اذن الله» (به معنای فرمان خدا) همان اراده و | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه قرآن مصیبت‌ها و گرفتاری‌هایی را که در [[جنگ احد]] بر مسلمانان وارد شد؛ به عنوان آزمایش و امتحان تلقی کرده است و آنها را بدون علت نمی‌داند. به گزارش او، تعبیر «اذن الله» (به معنای فرمان خدا) همان اراده و مشیت اوست که به صورت قانون علیت در عالم هستی جریان دارد. همچنین در آیه مزبور این حوادث معیار و ملاکی برای جداشدن میان مؤمنان و منافقان تعبیر شده‌اند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۶۳–۱۶۴|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۵۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۶۶ | ||||
| شماره جزء | ۴ | ||||
| شماره حزب | ۱۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۶۶ سوره آل‌عمران صد و شصت و ششمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه قرآن مصیبت‌ها و گرفتاری‌هایی را که در جنگ احد بر مسلمانان وارد شد؛ به عنوان آزمایش و امتحان تلقی کرده است و آن را بدون علت نمی‌داند. همچنین این حوادث را معیار و ملاکی برای جداشدن میان مؤمنان و منافقان دانسته است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَمَا أَصَابَكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَلِيَعْلَمَ الْمُؤْمِنِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و آنچه روزِ رویارویی دو گروه به شما رسید به فرمان خدا بود تا خداوند مؤمنان را مشخص گرداند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و آنچه در روز برخورد دو گروه [غزوه احد] به شما رسید، به اذن الهی بود، تا مؤمنان را معلوم بدارد»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در این آیه قرآن مصیبت‌ها و گرفتاری‌هایی را که در جنگ احد بر مسلمانان وارد شد؛ به عنوان آزمایش و امتحان تلقی کرده است و آنها را بدون علت نمی‌داند. به گزارش او، تعبیر «اذن الله» (به معنای فرمان خدا) همان اراده و مشیت اوست که به صورت قانون علیت در عالم هستی جریان دارد. همچنین در آیه مزبور این حوادث معیار و ملاکی برای جداشدن میان مؤمنان و منافقان تعبیر شده‌اند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۴۲۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۸۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۷۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۷۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۱۶۳–۱۶۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
