آیه ۱۷۷ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۷۷ سوره آلعمران''' صد و هفتاد و هفتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۷۷ سوره آلعمران''' صد و هفتاد و هفتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. در ادامه آیه قبل، در این آیه مطلب بهطور وسیعتر و جامعتری عنوان شده است و آن اینکه تمام کسانیکه راه [[کفر]] را در پیش گرفتند و [[ایمان]] خود را به کفر بدل کردند؛ نمیتوانند هیچ زیان و ضرری به [[الله|خدا]] بزنند درحالیکه این زیان در آینده گریبانگیر خودشان خواهد شد. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در ادامه آیه قبل، در این آیه مطلب بهطور وسیعتر و جامعتری عنوان شده است و آن اینکه تمام کسانیکه راه کفر را در پیش گرفتند و ایمان خود را به کفر بدل کردند؛ نمیتوانند هیچ زیان و ضرری به خدا بزنند درحالیکه این زیان در آینده گریبانگیر خودشان خواهد شد. به عقیده او تفاوت در عذاب کفار در این دو آیه، بدین جهت است که گروه اول به خاطر سرعت در کفرشان عذابی بزرگ خواهند داشت.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۸۱|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۵۷
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۱۷۷ | ||||
شماره جزء | ۴ | ||||
شماره حزب | ۱۵ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۷۷ سوره آلعمران صد و هفتاد و هفتمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در ادامه آیه قبل، در این آیه مطلب بهطور وسیعتر و جامعتری عنوان شده است و آن اینکه تمام کسانیکه راه کفر را در پیش گرفتند و ایمان خود را به کفر بدل کردند؛ نمیتوانند هیچ زیان و ضرری به خدا بزنند درحالیکه این زیان در آینده گریبانگیر خودشان خواهد شد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْكُفْرَ بِالْإِيمَانِ لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئًا وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«همانا کسانی که کفر را به بهای ایمان خریدند هرگز زیانی به خدا نخواهند رساند و برای ایشان عذابی دردناک است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«کسانی که کفر را به بهای ایمان خریدند هرگز به خداوند زیانی نمیرسانند و عذابی دردناک خواهند داشت»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در ادامه آیه قبل، در این آیه مطلب بهطور وسیعتر و جامعتری عنوان شده است و آن اینکه تمام کسانیکه راه کفر را در پیش گرفتند و ایمان خود را به کفر بدل کردند؛ نمیتوانند هیچ زیان و ضرری به خدا بزنند درحالیکه این زیان در آینده گریبانگیر خودشان خواهد شد. به عقیده او تفاوت در عذاب کفار در این دو آیه، بدین جهت است که گروه اول به خاطر سرعت در کفرشان عذابی بزرگ خواهند داشت.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۴۳۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۱۱۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۷۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۷۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۱۸۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.