آیه ۱۹۲ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۹۲ سوره آلعمران''' صد و نود و دومین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۹۲ سوره آلعمران''' صد و نود و دومین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. در ادامه سخنان خردمندان با [[الله|خدا]]، آنها درخواست میکنند که خدا آنان را در آتش وارد نکند؛ زیرا دخول در آتش [[جهنم]] رسوایی در نزد همگان است و از این آیه استفاده میشود که دردناکترین عذاب [[قیامت]]، همان رسوایی در پیشگاه خدا و بندگان خداست. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در ادامه سخنان خردمندان با خدا، آنها درخواست میکنند که خدا آنان را در آتش وارد نکند؛ زیرا دخول در آتش جهنم رسوایی در نزد همگان است و این خواری برای آنان بسیار سنگین خواهد بود. به گزارش او، از این آیه استفاده میشود که دردناکترین عذاب [[قیامت]]، همان رسوایی در پیشگاه خدا و بندگان خداست.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۱۷|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۰۰
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۱۹۲ | ||||
شماره جزء | ۴ | ||||
شماره حزب | ۱۵ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۹۲ سوره آلعمران صد و نود و دومین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در ادامه سخنان خردمندان با خدا، آنها درخواست میکنند که خدا آنان را در آتش وارد نکند؛ زیرا دخول در آتش جهنم رسوایی در نزد همگان است و از این آیه استفاده میشود که دردناکترین عذاب قیامت، همان رسوایی در پیشگاه خدا و بندگان خداست.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
رَبَّنَا إِنَّكَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ ۖ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پروردگارا! همانا کسی را که تو در آتش جهنم داخل کنی بیگمان او را خوار کردهای و ستمکاران را یاوری نیست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پروردگارا هرکس را که به دوزخ درآوری، خوار و رسوایش ساختهای و ستمکاران یاورانی ندارند»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در ادامه سخنان خردمندان با خدا، آنها درخواست میکنند که خدا آنان را در آتش وارد نکند؛ زیرا دخول در آتش جهنم رسوایی در نزد همگان است و این خواری برای آنان بسیار سنگین خواهد بود. به گزارش او، از این آیه استفاده میشود که دردناکترین عذاب قیامت، همان رسوایی در پیشگاه خدا و بندگان خداست.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۴۵۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۱۳۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۷۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۷۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۲۱۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.