آیه ۳ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳ سوره بقره'''، سومین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] | '''آیه ۳ سوره بقره'''، سومین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. در متن این آیه، از شرایط [[مؤمنان]] یاد شده است که ایمان به [[غیب]]، برپایی [[نماز]] و [[انفاق]] از اموال خویش از جمله آنها برشمرده شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیات ابتدایی [[سوره بقره]]، مردم در خصوص ارتباط با برنامه و آئین [[اسلام]] به سه دسته [[متقین]]، [[کافران]] و [[منافقان]] تقسیم | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیات ابتدایی [[سوره بقره]]، مردم در خصوص ارتباط با برنامه و آئین [[اسلام]] به سه دسته [[متقین]]، [[کافران]] و [[منافقان]] تقسیم می‌شوند. در آیه سوم از سوره بقره، به تشریح جایگاه متقین پرداخته شده است. در این آیه از ایمان به [[غیب]] به عنوان یکی از شرایط متقین یاد شده است. دو شرط دیگر [[ایمان]] نیز، برپایی [[نماز]] و [[انفاق]] عنوان شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶۹–۷۳|ج=۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره بقره]]، دومین سوره [[قرآن]] است که به خاطر دربرداشتن داستان [[گاو بنی‌اسرائیل]]، به نام بقره شناخته | به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره بقره]]، دومین سوره [[قرآن]] است که به خاطر دربرداشتن داستان [[گاو بنی‌اسرائیل]]، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگترین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این سوره اولین سوره‌ایست که با [[حروف مقطعه]] شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] است که پس از [[سوره مطففین]] و پیش از [[سوره انفال]] نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از [[سوره حمد]] و قبل از [[سوره آل‌عمران]] قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در [[مدینه]] نازل شده‌اند، بجز [[آیه ۲۸۱ سوره بقره|آیه ۲۸۱]] سوره که در ماجرای [[حجةالوداع]] نازل شده است. وجود ۲۶ [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] در این سوره گزارش شده است.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۲۷۹۹|ف=سوره بقره}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع غیب]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع نماز]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع انفاق]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع رزق]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۱۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۳ | ||||
| شماره جزء | ۱ | ||||
| شماره حزب | ۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳ سوره بقره، سومین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. در متن این آیه، از شرایط مؤمنان یاد شده است که ایمان به غیب، برپایی نماز و انفاق از اموال خویش از جمله آنها برشمرده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آن کسانی‌که به جهان پنهان باور دارند و نماز را برپا می‌دارند و از آنچه به آنها روزی داده‌ایم می‌بخشند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«همان کسانی که به غیب ایمان دارند و نماز را برپا می‌دارند و از آنچه روزیشان داده‌ایم، انفاق می‌کنند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیات ابتدایی سوره بقره، مردم در خصوص ارتباط با برنامه و آئین اسلام به سه دسته متقین، کافران و منافقان تقسیم می‌شوند. در آیه سوم از سوره بقره، به تشریح جایگاه متقین پرداخته شده است. در این آیه از ایمان به غیب به عنوان یکی از شرایط متقین یاد شده است. دو شرط دیگر ایمان نیز، برپایی نماز و انفاق عنوان شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲: ۲۶۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱: ۶۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۶۹–۷۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
