آیه ۵۷ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیه‌های با موضوع نعمت، +رده:آیه‌های با موضوع بنی‌اسرائیل، +رده:آیه‌های با موضوع شکرگزاری، +رده:آیه‌های با موضوع ظلم (هاتکت)) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۷ سوره بقره'''، پنجاه و هفتمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. این آیه در ضمن آیات دیگر در توصیف نعمت‌های اعطا شده به [[بنی‌اسرائیل]] است و از نعمت ابر سایه‌افکن و غذاهای لذیذ سخن گفته و در پایان به ناسپاسی بنی‌اسرائیل و [[ظلم]] به خود با این کار اشاره شده | '''آیه ۵۷ سوره بقره'''، پنجاه و هفتمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. این آیه در ضمن آیات دیگر در توصیف نعمت‌های اعطا شده به [[بنی‌اسرائیل]] است و از نعمت ابر سایه‌افکن و غذاهای لذیذ سخن گفته و در پایان به ناسپاسی بنی‌اسرائیل و [[ظلم]] به خود با این کار اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه معتقد است که آیه در ادامه ذکر نعمت‌ها بر [[بنی‌اسرائیل]] است و به آنان یادآوری می‌کند که ابر بر آنان سیطره داده شد تا سایبان آنان باشد و بر آنها غذاهای لذیذ فرستاده | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه معتقد است که آیه در ادامه ذکر نعمت‌ها بر [[بنی‌اسرائیل]] است و به آنان یادآوری می‌کند که ابر بر آنان سیطره داده شد تا سایبان آنان باشد و بر آنها غذاهای لذیذ فرستاده شد. در پایان آیه آمده است که آنان [[شکر]] نعمت به جا نیاوردند و با این کار به خود [[ظلم]] کردند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۶۱|ج=۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع نعمت]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع بنی‌اسرائیل]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع شکرگزاری]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع ظلم]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۵۷ | ||||
| شماره جزء | ۱ | ||||
| شماره حزب | ۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۷ سوره بقره، پنجاه و هفتمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. این آیه در ضمن آیات دیگر در توصیف نعمت‌های اعطا شده به بنی‌اسرائیل است و از نعمت ابر سایه‌افکن و غذاهای لذیذ سخن گفته و در پایان به ناسپاسی بنی‌اسرائیل و ظلم به خود با این کار اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنْزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۖ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و ابر را بر شما سایه گستر کردیم و برایتان «مَنّ» و «سلوا» فرو فرستادیم، از خوراکیهای پاکیزه‌‌ای که به شما روزی داده‌ایم، بخورید، و بر ما ستم نکردند بلکه آنها بر خود ستم می‌کردند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و ابر را سایبان شما گرداندیم و برایتان من و سلوی فرو فرستادیم [و گفتیم] از روزی پاکیزه‌ایکه به شما بخشیده‌ایم بخورید، و بر ما ستم نکردند، بلکه بر خویشتن ستم می‌کردند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه معتقد است که آیه در ادامه ذکر نعمت‌ها بر بنی‌اسرائیل است و به آنان یادآوری می‌کند که ابر بر آنان سیطره داده شد تا سایبان آنان باشد و بر آنها غذاهای لذیذ فرستاده شد. در پایان آیه آمده است که آنان شکر نعمت به جا نیاوردند و با این کار به خود ظلم کردند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳: ۵۲۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱: ۲۸۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۲۶۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
