آیه ۷۱ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
(+رده:آیه‌های با موضوع بنی‌اسرائیل، +رده:آیه‌های با موضوع موسی، +رده:آیه‌های با موضوع حیوانات (هاتکت)) |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع بنی‌اسرائیل]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع موسی]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع حیوانات]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۷۱ | ||||
| شماره جزء | ۱ | ||||
| شماره حزب | ۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۱ سوره بقره، هفتاد و یکمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. در متن آیه، پاسخ سؤال بنی‌اسرائیل که در آیه ۷۰ سوره بقره مورد اشاره قرار گرفت داده می‌شود و با تکمیل مشخصات گاو، بنی‌اسرائیل گاو را ذبح می‌کنند. در پایان آیه آمده است که این قوم برای این کار تمایلی نداشتند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لَا ذَلُولٌ تُثِيرُ الْأَرْضَ وَلَا تَسْقِي الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لَا شِيَةَ فِيهَا ۚ قَالُوا الْآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ ۚ فَذَبَحُوهَا وَمَا كَادُوا يَفْعَلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«گفت: او می‌فرماید: آن گاوی است که نه رام است زمین را شخم بزند، و نه آبیاری کند کشتزار را، بی‌نقص و یک رنگ است گفتند: اکنون حقیقت را بیان داشتی، پس آن را سر بریدند و نزدیک بود این کار را نکنند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«گفت می‌فرماید آن گاوی است که نه رام [و کاری] است که زمین را شیار کند و نه کشتزار را آبیاری کند، تندرست و یکرنگ گفتند اینک سخن درست آوردی سپس آن را کشتند و نزدیک بود که این کار را نکنند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در متن آیه در پاسخ به سؤال بنی‌اسرائیل دربارهٔ کاربرد گاو که در آیه سابق سؤال کردند، آمده است که: «گاوی باشد که برای شخم‌زدن، رام نشده، و برای زراعت آبکشی نکند». در این آیه تأکید می‌شود که این گاو باید سالم باشد و هیچگونه رنگ دیگری در آن نباشد. در پایان این آیه آمده است که بنی‌اسرائیل دیگر سؤالی نپرسیدند و توضیحات را کافی دانسته و گاو مورد نظر را یافته و ذبح کردند. در پایان آیه آمده است که بنی‌اسرائیل برای ذبح این گاو تمایلی نداشتند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳: ۵۴۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱: ۲۹۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۳۰۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
