آیه ۸۵ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+ 6 رده (هات‌کت)) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۸۵ سوره بقره'''، هشتاد و پنجمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. در متن این آیه، سخن از نقض پیمان [[یهودیان]] با [[خدا]] شده است و به مواردی چون [[قتل]] و خارج کردن دیگران از سرزمینشان پرداخته | '''آیه ۸۵ سوره بقره'''، هشتاد و پنجمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. در متن این آیه، سخن از نقض پیمان [[یهودیان]] با [[خدا]] شده است و به مواردی چون [[قتل]] و خارج کردن دیگران از سرزمینشان پرداخته است. در این آیه یهودیان متهم به [[کفر]] نسبت به برخی از احکام [[تورات]] شده‌اند و سر آخر بابت این کفر، به عذابی دردناک تهدید شده‌اند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات مربوط به نقض پیمان [[یهودیان]] با [[خدا]]، در این آیه به موارد نقض پیمان اشاره شده | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات مربوط به نقض پیمان [[یهودیان]] با [[خدا]]، در این آیه به موارد نقض پیمان اشاره شده است. [[قتل]] و خارج کردن از سرزمین از موارد نقض پیمانی است که در این آیه اشاره شده است. در ادامه به کمک کردن به همدیگر در انجام این [[گناه|گناهان]] نیز اشاره شده است. در ادامه به رعایت برخی از احکام [[تورات]] همچون [[فدیه|فدیه دادن]] و آزادی اسیران اشاره شده است. قرآن در اینجا آنان را متهم می‌کند که به برخی از احکام کتابشان باور دارند و عمل می‌کنند اما به برخی دیگر عمل نمی‌کنند و [[کافر]] شده‌اند. در پایان، رسوایی در [[دنیا]] و [[آخرت]]، به عنوان جزای کسانی که چنین رفتار کنند در نظر گرفته می‌شود و خبر می‌دهد که برای آنان عذابی دردناک تدارک دیده شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۳۰|ج=۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع قتل]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع بنی‌اسرائیل]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع یهودیت]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع گناه]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع تورات]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع عذاب]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۵۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۸۵ | ||||
| شماره جزء | ۱ | ||||
| شماره حزب | ۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸۵ سوره بقره، هشتاد و پنجمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. در متن این آیه، سخن از نقض پیمان یهودیان با خدا شده است و به مواردی چون قتل و خارج کردن دیگران از سرزمینشان پرداخته است. در این آیه یهودیان متهم به کفر نسبت به برخی از احکام تورات شده‌اند و سر آخر بابت این کفر، به عذابی دردناک تهدید شده‌اند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
ثُمَّ أَنْتُمْ هَٰؤُلَاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِنْكُمْ مِنْ دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِمْ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِنْ يَأْتُوكُمْ أُسَارَىٰ تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ ۚ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ ۚ فَمَا جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنْكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«سپس این شما هستید که یکدیگر را می‌کشید و گروهی از خودتان را از سرزمین و خانه‌هایشان بیرون می‌کنید و علیه آنها به گناه و دشمنی همدست می‌شوید و اگر به اسارت پیش شما بیایند فدیه می‌دهید و آنان را آزاد می‌کنید حال آنکه بیرون کردن آنها بر شما حرام است آیا به قسمتی از کتاب ایمان می‌آورید و به قسمتی کفر می‌ورزید؟ برای کسی از شما که در دنیا چنین کند جز خواری و رسوایی نیست و روز قیامت به سخت‌ترین شکنجه و عذاب برگردانده می‌شوند، و خداوند از آنچه انجام می‌دهید غافل نیست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«[ولی] باز همین شما هستید که همدیگر را می‌کشید و گروهی از خودتان را از خانه و کاشانه‌شان می‌رانید و به گناه و ستمگری در برابر آنان همدست می‌شوید و چون کسانی از شما اسیر می‌شوند آنان را [بر وفق حکم تورات] باز می‌خرید، حال آنکه راندن [و کشتن] آنان بر شما حرام است آیا به بخشی از کتاب [در باب بازخرید اسیران] ایمان می‌آورید، و به بخشی دیگر [در باب تحریم کشتار] ایمان نمی‌آورید؟ کیفر کسی که چنین کند چیست جز خفت و خواری در زندگانی دنیا و در روز قیامت ایشان را به سخت‌ترین عذابها بازبرند و خدا از آنچه می‌کنید غافل نیست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات مربوط به نقض پیمان یهودیان با خدا، در این آیه به موارد نقض پیمان اشاره شده است. قتل و خارج کردن از سرزمین از موارد نقض پیمانی است که در این آیه اشاره شده است. در ادامه به کمک کردن به همدیگر در انجام این گناهان نیز اشاره شده است. در ادامه به رعایت برخی از احکام تورات همچون فدیه دادن و آزادی اسیران اشاره شده است. قرآن در اینجا آنان را متهم می‌کند که به برخی از احکام کتابشان باور دارند و عمل می‌کنند اما به برخی دیگر عمل نمی‌کنند و کافر شده‌اند. در پایان، رسوایی در دنیا و آخرت، به عنوان جزای کسانی که چنین رفتار کنند در نظر گرفته می‌شود و خبر می‌دهد که برای آنان عذابی دردناک تدارک دیده شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳: ۵۹۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱: ۳۲۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۳۳۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
