آیه ۹۵ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه در ادامه آیه قبل که نقدی بر ادعای [[یهودیان]] برای اختصاص [[بهشت]] به آنان بود و در پاسخ گفته شده بود که اگر راستگو هستید، آرزوی [[مرگ]] کنید؛ در ضمن این آیه، آمده است که یهودیان دعایی برای مرگ خویش نخواهند کرد. در ادامه آیه دلیل اینکه چنین دعایی نخواهند کرد، آگاهی خودشان از عملکردشان است که آنان را مبدل به [[ظلم|ظالمان]] کرده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۵۶|ج=۱}}</ref> | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیه قبل که نقدی بر ادعای [[یهودیان]] برای اختصاص [[بهشت]] به آنان بود و در پاسخ گفته شده بود که اگر راستگو هستید، آرزوی [[مرگ]] کنید؛ در ضمن این آیه، آمده است که یهودیان دعایی برای مرگ خویش نخواهند کرد. در ادامه آیه دلیل اینکه چنین دعایی نخواهند کرد، آگاهی خودشان از عملکردشان است که آنان را مبدل به [[ظلم|ظالمان]] کرده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۵۶|ج=۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع مرگ]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع یهودیت]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع ظلم]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۱۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۹۵ | ||||
| شماره جزء | ۱ | ||||
| شماره حزب | ۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹۵ سوره بقره، نود و پنجمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. در ادامه آیه قبل، آمده است که یهودیان، با وجود باور به اختصاص بهشت به خودشان، هرگز آرزوی مرگ برای خود نمی‌کنند، چرا که به ظلم‌های خویش آگاه‌اند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَلَنْ يَتَمَنَّوْهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ولی آنان به سبب آنچه پیش از خود فرستاده‌اند هرگز آرزوی مرگ نخواهند کرد، و خداوند به حال ستمکاران دانا است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و به خاطر کارهایی که کرده‌اند هرگز آن را آرزو نخواهند کرد، و خداوند به [احوال] ستمگران داناست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیه قبل که نقدی بر ادعای یهودیان برای اختصاص بهشت به آنان بود و در پاسخ گفته شده بود که اگر راستگو هستید، آرزوی مرگ کنید؛ در ضمن این آیه، آمده است که یهودیان دعایی برای مرگ خویش نخواهند کرد. در ادامه آیه دلیل اینکه چنین دعایی نخواهند کرد، آگاهی خودشان از عملکردشان است که آنان را مبدل به ظالمان کرده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳: ۶۰۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱: ۳۴۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۳۵۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
