آیه ۹۶ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
|||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع مرگ]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع یهودیت]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع عذاب]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۱۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۹۶ | ||||
| شماره جزء | ۱ | ||||
| شماره حزب | ۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹۶ سوره بقره، نود و ششمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. در متن آیه آمده است که یهودیان نسبت به حیات دنیوی خود، از حریص‌ترین مردم هستند و بعضی از آنان آرزوی زندگی هزارساله را دارند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَىٰ حَيَاةٍ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا ۚ يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَنْ يُعَمَّرَ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و آنها را حریص‌ترین مردم بر زندگی دنیا خواهی یافت، حتی حریص‌تر از مشرکین، هر یک از آنان دوست دارد که هزار سال عمر کند، با اینکه اگر چنین عمری به وی داده شود او را از عذاب نجات نمی‌دهد و خداوند به آنچه می‌کنند بینا است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و آنان را آزمندترین مردم -و نیز مشرکانبه زندگانی دنیا می‌یابی، هر یک از آنان خوش دارد که کاش هزار سال عمر دهندش، ولی این عمر یافتن، دور دارنده او از عذاب نیست، و خداوند به آنچه می‌کنند بیناست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ضمن دو آیه قبل که در خصوص باور یهودیان به اختصاص بهشت به خودشان و در عین حال، آرزوی مرگ نکردن به خاطر این باورشان؛ در آیه حاضر آمده است که یهودیان از حریص‌ترین مردم برای ادامه زندگی مادی خود توصیف شده‌اند. در این آیه تصریح شده است که یهودیان در مورد ادامه زندگی‌شان از مشرکان نیز حریص‌ترند به گونه‌ای که علاقه‌مند هستند هرکدام بیش از هزار سال زندگانی کند. در پایان آیه آمده است که عمرهای طولانی، افراد را از عذاب الهی باز نخواهد داشت.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳: ۶۰۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱: ۳۴۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۳۵۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
