بدون تصویر

آیه ۹۷ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۹۷ سوره بقره'''، نود و هفتمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند.
'''آیه ۹۷ سوره بقره'''، نود و هفتمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. متن این آیه، در پاسخ به کسانی است که در [[نزول قرآن]] از جانب [[خدا]] تردید داشتند.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که آیه در پاسخ به بهانه‌جویانی که به [[نزول قرآن]] از جانب [[خدا]] مشکوک هستند، چنین پاسخ می‌دهد که «هرکس با [[جبرئیل]] دشمن باشد، با خدا دشمن است. چرا که خدا قرآن را به وسیله جبرئیل بر قلب پیامبرش نازل کرده است». در متن این آیه تصریح شده است که [[قرآن]] به قلب پیامبر نازل می‌شود و هدف آن، هدایت و بشارت برای [[مؤمنان]] است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۶۲|ج=۱}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع فرشته]]
[[رده:آیه‌های با موضوع قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع محمد]]
[[رده:آیه‌های با موضوع خدا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۱۵

آیه ۹۷ سوره بقره
مشخصات قرآنی
نام سورهبقره
تعداد آیات سوره۲۸۶
شماره آیه۹۷
شماره جزء۱
شماره حزب۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۹۷ سوره بقره، نود و هفتمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. متن این آیه، در پاسخ به کسانی است که در نزول قرآن از جانب خدا تردید داشتند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قُلْ مَنْ كَانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَىٰ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ آیهٔ ۹۷ از سورهٔ ۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بگو: هرکس که دشمن جبرییل باشد، همانا او قرآن را به اذن خداوند بر قلب تو نازل کرده است، قرآنی که کتاب‌هایش پیش از آن را تصدیق می‌نماید و برای مؤمنان هدایت و بشارت است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«بگو هر کس دشمن جبرئیل باشد [بداند] که جبرئیل آن را به دستور الهی بر دل تو نازل کرده است و آن همخوان کتابهایی است که پیشاپیش آن است و راهنما و مژده‌بخش مؤمنان است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که آیه در پاسخ به بهانه‌جویانی که به نزول قرآن از جانب خدا مشکوک هستند، چنین پاسخ می‌دهد که «هرکس با جبرئیل دشمن باشد، با خدا دشمن است. چرا که خدا قرآن را به وسیله جبرئیل بر قلب پیامبرش نازل کرده است». در متن این آیه تصریح شده است که قرآن به قلب پیامبر نازل می‌شود و هدف آن، هدایت و بشارت برای مؤمنان است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.