آیه ۱۵۱ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیه‌های با موضوع کتب آسمانی، +رده:آیه‌های با موضوع محمد، +رده:آیه‌های با موضوع مسلمانان، +رده:آیه‌های با موضوع نعمت (هاتکت)) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۵۱ سوره بقره'''، صد و پنجاه و یکمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. در متن این آیه، از نعمت وجود [[پیامبر|پیامبری]] از میان قوم [[عرب]] که به آنان می‌آموزد و آنان را تربیت می‌کند و [[آیات الهی]] را برای آنان می‌خواند، اشاره شده | '''آیه ۱۵۱ سوره بقره'''، صد و پنجاه و یکمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. در متن این آیه، از نعمت وجود [[پیامبر|پیامبری]] از میان قوم [[عرب]] که به آنان می‌آموزد و آنان را تربیت می‌کند و [[آیات الهی]] را برای آنان می‌خواند، اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که متن آیه در ادامه آیات قبل در خصوص حکمت تغییر [[قبله]] در [[اسلام]] توضیحاتی را داده | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که متن آیه در ادامه آیات قبل در خصوص حکمت تغییر [[قبله]] در [[اسلام]] توضیحاتی را داده است. در این آیه پس از آنکه در آیه پیشین از تغییر قبله به عنوان یکی از نعمت‌های خدا اشاره شده است، گفته شده که ارسال پیامبری از میان خود شما نیز یکی از نعمت‌های [[خداوند]] است. در ادامه آیه به نعمت‌های دیگری که از قِبَلِ وجود [[پیامبر|پیامبری]] از میان قوم خودشان به آن گروه اعطا شده اشاره شده است که عبارتند از «تلاوت [[آیات خدا]] بر آنان»، «پرورش دادن آنان»، «آموختن کتاب و حکمت به آنان» و «آموختن آنچه نمی‌دانستند».<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۱۲–۵۱۳|ج=۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع کتب آسمانی]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع محمد]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع مسلمانان]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع نعمت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۱۵۱ | ||||
| شماره جزء | ۲ | ||||
| شماره حزب | ۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۵۱ سوره بقره، صد و پنجاه و یکمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. در متن این آیه، از نعمت وجود پیامبری از میان قوم عرب که به آنان می‌آموزد و آنان را تربیت می‌کند و آیات الهی را برای آنان می‌خواند، اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
كَمَا أَرْسَلْنَا فِيكُمْ رَسُولًا مِنْكُمْ يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِنَا وَيُزَكِّيكُمْ وَيُعَلِّمُكُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُعَلِّمُكُمْ مَا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«همانگونه که پیامبری از خودتان به میانتان فرستادیم تا آیات ما را بر شما بخواند و شما را پاکیزه گرداند و به شما کتاب و حکمت می‌آموزد و آنچه که نمی‌دانستید آن را به شما می‌آموزد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«همچنانکه پیامبری از خودتان به میان شما فرستادم تا آیات ما را بر شما بخواند و پاکدلتان بگرداند و به شما کتاب و حکمت بیاموزد و آنچه نمی‌دانستید به شما آموزش دهد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که متن آیه در ادامه آیات قبل در خصوص حکمت تغییر قبله در اسلام توضیحاتی را داده است. در این آیه پس از آنکه در آیه پیشین از تغییر قبله به عنوان یکی از نعمت‌های خدا اشاره شده است، گفته شده که ارسال پیامبری از میان خود شما نیز یکی از نعمت‌های خداوند است. در ادامه آیه به نعمت‌های دیگری که از قِبَلِ وجود پیامبری از میان قوم خودشان به آن گروه اعطا شده اشاره شده است که عبارتند از «تلاوت آیات خدا بر آنان»، «پرورش دادن آنان»، «آموختن کتاب و حکمت به آنان» و «آموختن آنچه نمی‌دانستند».[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۴: ۱۲۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱: ۴۷۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۵۱۲–۵۱۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
