آیه ۱۶۵ سوره بقره: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیههای با موضوع شرک، +رده:آیههای با موضوع خدا، +رده:آیههای با موضوع ظلم، +رده:آیههای با موضوع عذاب، +رده:آیههای با موضوع صفات خدا (هاتکت)) |
||
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۶۵ سوره بقره'''، صد و شصت و پنجمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانستهاند. | '''آیه ۱۶۵ سوره بقره'''، صد و شصت و پنجمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانستهاند. در متن این آیه، مشرکان مورد انتقاد قرار گرفتهاند و در مورد محبت میان [[یگانهپرستی|یگانهپرستان]] و [[الله]] و همینطور [[مشرکان]] و الهههای آنان پرداخته شده است. در پایان آیه به عذاب [[ظالمان]] اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که پس از آنکه در آیات پیشین به موضوع اثبات [[وجود خدا]] به واسطه نشانهها پرداخته شد، در این آیه، به موضوع انکار نشانههای [[خدا]] اشاره شده است. در متن آیه از کسانی یاد شده است که به غیر از خدای یگانه، معبودهای دیگری را برگزیدهاند و آنان را به گونهای دوست میدارند که گویا [[الله]] را دوست میدارند. در ادامه آیه با مقایسه حب [[مشرکان]] نسبت به الهههای خود و حب [[مسلمان|مسلمانان]] نسبت به الله، پیوند محبتی میان مسلمانان و الله قویتر از مشرکان نسبت به خدایان خود، توصیف شده است. در پایان آیه نیز به عذاب [[ظالمان]] توسط خدا در [[قیامت]] اشاره شده است و به اعتراف آنان به ظلم خویش در آن روز اشاره شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۶۴–۵۶۵|ج=۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع شرک]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع خدا]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع ظلم]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع عذاب]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع صفات خدا]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۹
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | بقره | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
شماره آیه | ۱۶۵ | ||||
شماره جزء | ۲ | ||||
شماره حزب | ۵ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۶۵ سوره بقره، صد و شصت و پنجمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانستهاند. در متن این آیه، مشرکان مورد انتقاد قرار گرفتهاند و در مورد محبت میان یگانهپرستان و الله و همینطور مشرکان و الهههای آنان پرداخته شده است. در پایان آیه به عذاب ظالمان اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ ۗ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و دستهای از مردم هستند که همتایانی برای خدا میگیرند و آنها را مانند خدا دوست میدارند، و آنانکه ایمان دارند خداوند را بیشتر و سختتر دوست دارند و اگر کسانی که ستم کردهاند عذاب را ببینند، دریابند که همه قدرت از آن خداست و خداوند سخت کیفر است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«کسانی از مردم هستند که همتایانی برای خداوند قائل میشوند و آنها را همچون خدا دوست میدارند، حال آنکه مؤمنان خداوند را دوستتر دارند، و اگر ستمکاران [ مشرکان] به هنگامی که عذاب [روز قیامت] را مشاهده کنند، بدانند که هر قدرتی از آن خداوند است و خداوند سخت کیفر است [پشیمان میشوند و به حقیقت پی میبرند]»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که پس از آنکه در آیات پیشین به موضوع اثبات وجود خدا به واسطه نشانهها پرداخته شد، در این آیه، به موضوع انکار نشانههای خدا اشاره شده است. در متن آیه از کسانی یاد شده است که به غیر از خدای یگانه، معبودهای دیگری را برگزیدهاند و آنان را به گونهای دوست میدارند که گویا الله را دوست میدارند. در ادامه آیه با مقایسه حب مشرکان نسبت به الهههای خود و حب مسلمانان نسبت به الله، پیوند محبتی میان مسلمانان و الله قویتر از مشرکان نسبت به خدایان خود، توصیف شده است. در پایان آیه نیز به عذاب ظالمان توسط خدا در قیامت اشاره شده است و به اعتراف آنان به ظلم خویش در آن روز اشاره شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنیاسرائیل، به نام بقره شناخته میشود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگترین سوره قرآن است. این سوره اولین سورهایست که با حروف مقطعه شروع میشود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آلعمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شدهاند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۴: ۱۷۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱: ۵۹۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۵۶۴–۵۶۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.