آیه ۲۱۶ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۱۶ سوره بقره'''، دویست و شانزدهمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. | '''آیه ۲۱۶ سوره بقره'''، دویست و شانزدهمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. متن آیه در خصوص اکراه برخی از [[مؤمنان]] از [[جنگ در اسلام|جنگ]] بوده است. در این آیه تصریح شده است که گاهی، چیزی را [[شر]] می‌پندارید و از آن اکراه دارید، در حالی که [[خیر]] شما در آن است و در مقابل، چیزی را خیر می‌دانید و اما شر شما در آن رقم خورده و این مطلبی است که تنها [[خدا]] به آن آگاه است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ضمن [[آیه ۲۱۵ سوره بقره|آیه پیشین]] که هر [[خیر|خیری]] را مصداق [[انفاق]] توصیف کرد، در این آیه، جانفشانی را یکی از مصادیق انفاق می‌داند. در متن این آیه از کراهت برخی از [[مؤمنان]] از [[جنگ در اسلام|جنگ]] یاد شده است، در حالی که این جنگ برای آنان مقرر شده است. در ادامه توصیف شده است که، چه بسا چیزی را اکراه داشته باشید، ولی آن چیز مایه سعادت و خوشبختی شما باشد و در مقابل، ممکن است چیزی را دوست داشته باشید ولی آن چیز سبب [[شر]] برای شما شود. در پایان آیه تصریح شده است که به این موضوع [[الله]] آگاه است و انسان‌ها آگاهی ندارند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۰۶–۱۰۷|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع جهاد]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع صفات خدا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۲۱۶ | ||||
| شماره جزء | ۲ | ||||
| شماره حزب | ۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۱۶ سوره بقره، دویست و شانزدهمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. متن آیه در خصوص اکراه برخی از مؤمنان از جنگ بوده است. در این آیه تصریح شده است که گاهی، چیزی را شر می‌پندارید و از آن اکراه دارید، در حالی که خیر شما در آن است و در مقابل، چیزی را خیر می‌دانید و اما شر شما در آن رقم خورده و این مطلبی است که تنها خدا به آن آگاه است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَكُمْ ۖ وَعَسَىٰ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۖ وَعَسَىٰ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پیکار بر شما فرض شده است و آن برایتان ناگوار است، و بسا شما چیزی را نمی‌پسندید در حالی که به نفع شماست، و بسا چیزی را دوست می‌دارید و آن به زیانتان است، و خداوند می‌داند و شما نمی‌دانید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بر شما جهاد مقرر شده است، و آن برای شما ناخوشایند است، و چه بسا چیزی را ناخوش داشته باشید و آن به سود شما باشد، و چه بسا چیزی را خوش داشته باشید و آن به زیان شما باشد، و خداوند می‌داند و شما نمی‌دانید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ضمن آیه پیشین که هر خیری را مصداق انفاق توصیف کرد، در این آیه، جانفشانی را یکی از مصادیق انفاق می‌داند. در متن این آیه از کراهت برخی از مؤمنان از جنگ یاد شده است، در حالی که این جنگ برای آنان مقرر شده است. در ادامه توصیف شده است که، چه بسا چیزی را اکراه داشته باشید، ولی آن چیز مایه سعادت و خوشبختی شما باشد و در مقابل، ممکن است چیزی را دوست داشته باشید ولی آن چیز سبب شر برای شما شود. در پایان آیه تصریح شده است که به این موضوع الله آگاه است و انسان‌ها آگاهی ندارند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۶: ۳۸۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲: ۲۴۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۱۰۶–۱۰۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
