آیه ۲۸ سوره انسان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۸ سوره انسان''' بیست و هشتمین [[آیه]] از هفتاد و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] در این آیه به دشمنان [[اسلام]] هشدار داده و به آنها می‌گوید که آنان به قدرت و نیروی خود مغرور نباشند و [[خداوند]] هر زمان که بخواهد از آنها بازپس می‌گیرد. | '''آیه ۲۸ سوره انسان''' بیست و هشتمین [[آیه]] از هفتاد و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] در این آیه به دشمنان [[اسلام]] هشدار داده و به آنها می‌گوید که آنان به قدرت و نیروی خود مغرور نباشند و [[خداوند]] هر زمان که بخواهد از آنها بازپس می‌گیرد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه هشدار قرآن به دشمنان اسلام است که آنان بدانند خداوندی که آنها را خلق کرده و نیرو و توان بخشیده؛ همو می‌تواند هر زمان که بخواهد تمام امکانات را از آنها پس بگیرد و دیگران را جایگزین‌شان کند. به عقیده مکارم، این آیه اشاره‌ای به غنای [[ذات خداوند]] از مخلوقات است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه هشدار قرآن به دشمنان اسلام است که آنان بدانند خداوندی که آنها را خلق کرده و نیرو و توان بخشیده؛ همو می‌تواند هر زمان که بخواهد تمام امکانات را از آنها پس بگیرد و دیگران را جایگزین‌شان کند. به عقیده مکارم، این آیه اشاره‌ای به غنای [[ذات خداوند]] از مخلوقات است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۸۳–۳۸۴|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۴۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انسان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۱ | ||||
| شماره آیه | ۲۸ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۸ سوره انسان بیست و هشتمین آیه از هفتاد و ششمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در این آیه به دشمنان اسلام هشدار داده و به آنها می‌گوید که آنان به قدرت و نیروی خود مغرور نباشند و خداوند هر زمان که بخواهد از آنها بازپس می‌گیرد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ ۖ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ما آنان‌را آفریده‌ایم و آفرینش انهار استوار و محکم کرده‌ایم و هر وقت بخواهیم مانند آنان‌را چنانکه باید جایگزین می‌کنیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ما آنان را آفریده‌ایم و پیوندشان را استوار داشته‌ایم، و چون خواهیم آنان را به همانندانشان جانشین می‌سازیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه هشدار قرآن به دشمنان اسلام است که آنان بدانند خداوندی که آنها را خلق کرده و نیرو و توان بخشیده؛ همو می‌تواند هر زمان که بخواهد تمام امکانات را از آنها پس بگیرد و دیگران را جایگزین‌شان کند. به عقیده مکارم، این آیه اشاره‌ای به غنای ذات خداوند از مخلوقات است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انسان، هفتاد و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره الرحمن و پیش از سوره طلاق نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره انسان، دو یا سه آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۶۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۲۲۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۳۸۳–۳۸۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انسان»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۷۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
