آیه ۱۶ سوره انسان
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انسان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۱ | ||||
| شماره آیه | ۱۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۶ سوره انسان شانزدهمین آیه از هفتاد و ششمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه قبل، در این آیه به نوع مخصوصی از ظروف نوشیدنی بهشتیان اشاره می‌شود که به گفته ابن‌عباس نظیر آن در عالم دنیا وجود ندارد. این ظرف‌ها و جام‌ها، ظرف‌های بلورینی هستند که از نقره ساخته شده‌اند و در آنها انواع نوشیدنی‌های لذت‌بخش و به مقداری که ابرار و بهشتیان می‌خواهند موجود است. این نوشیدنی‌ها در این جام‌های ویژه توسط خدمت‌کاران بهشتی که پیوسته دور آنها می‌گردند؛ به ابرار عرضه شده و به این صورت از بندگان نیکوکار پذیرایی می‌شود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
قَوَارِيرَ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آبگینه‌هایی از نقره که آن‌را به اندازه اندازه‌گیری کرده‌اند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آبگینه‌هایی از سیم که آنها را به اندازه پیموده باشند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه به کیفیت، شکل ظروف بهشتی و نحوه پذیرایی ابرار در بهشت پرداخته و آن را با دقیق‌ترین جزئیات شرح و توصیف می‌نماید. به گزارش مکارم، ظروفی که با آنها از ابرار و نیکوکاران پذیرایی می‌شود؛ ظرف‌هایی بلورین و از جنس نقره هستند که در عالم دنیا شبیه به آنها اصلاً وجود ندارد. به نظر او، این تعبیر نشانه این مطلب است که جام‌های بهشتی هم شفافیت بلور را دارند و هم به‌مانند نقره درخشان و زیبا هستند؛ به‌طوریکه نوشابه‌هایی که داخل آنها ریخته شده کاملاً نمایانند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انسان، هفتاد و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره الرحمن و پیش از سوره طلاق نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره انسان، دو یا سه آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۵۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۸۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۳۶۵–۳۶۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انسان»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۷۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
