آیه ۲۲۶ سوره بقره: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیههای با موضوع ازدواج و طلاق، +رده:آیههای با موضوع صفات خدا، +رده:آیههای با موضوع حلال و حرام (هاتکت)، ابرابزار) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۲۶ سوره بقره'''، دویست و بیست و ششمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانستهاند. در متن این آیه، به موضوع [[قسم]] به ترک رابطه جنسی توسط مرد اشاره شده است. در این آیه، گفته شده است که مرد فرصت دارد در ظرف چهار ماه، یا قسم خود را شکسته | '''آیه ۲۲۶ سوره بقره'''، دویست و بیست و ششمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانستهاند. در متن این آیه، به موضوع [[قسم]] به ترک رابطه جنسی توسط مرد اشاره شده است. در این آیه، گفته شده است که مرد فرصت دارد در ظرف چهار ماه، یا قسم خود را شکسته یا همسر خود را [[طلاق در اسلام|طلاق]] دهد. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای با موضوع ازدواج و طلاق]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع حلال و حرام]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع صفات خدا]] | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۳۹
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | بقره | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
شماره آیه | ۲۲۶ | ||||
شماره جزء | ۲ | ||||
شماره حزب | ۷ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۲۶ سوره بقره، دویست و بیست و ششمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانستهاند. در متن این آیه، به موضوع قسم به ترک رابطه جنسی توسط مرد اشاره شده است. در این آیه، گفته شده است که مرد فرصت دارد در ظرف چهار ماه، یا قسم خود را شکسته یا همسر خود را طلاق دهد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ ۖ فَإِنْ فَاءُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«کسانیکه سوگند میخورند با زنان خود نزدیکی نکنند، باید چهار ماه انتظار بکشند و اگر بازگشتند خداوند آمرزگار و مهربان است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«کسانی که سوگند میخورند که با زنانشان نزدیکی نکنند باید چهارماه درنگ کنند، سپس اگر بازگشتند خداوند آمرزگار مهربان است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که با توجه به شأن نزول آیه حاضر و آیه بعدی، این دو آیه در موضوع طلاق ایلاء هستند. بر اساس این آیه، کسانی که از زنان خود ایلاء میکنند، حق دارند چهار ماه در این وضع باشند و اگر در این فرصت، بازگشت کنند، الله بخشنده و مهربان است. در متن آیه بعدی، گفته شده است که اگر تصمیم به جدایی داشتند، خداوند شنونده و داناست.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنیاسرائیل، به نام بقره شناخته میشود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگترین سوره قرآن است. این سوره اولین سورهایست که با حروف مقطعه شروع میشود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آلعمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شدهاند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۶: ۴۲۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲: ۳۳۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۱۵۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.