آیه ۲۲۹ سوره بقره: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیههای با موضوع ازدواج و طلاق، +رده:آیههای با موضوع زنان، +رده:آیههای با موضوع مردان، +رده:آیههای با موضوع ظلم (هاتکت)، ابرابزار) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۲۹ سوره بقره'''، دویست و بیست و نهمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانستهاند. | '''آیه ۲۲۹ سوره بقره'''، دویست و بیست و نهمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانستهاند. متن آیه در بیان احکامی در خصوص [[طلاق در اسلام|طلاق]] است. در این آیه گفته شده است که [[طلاق رجعی]]، دو مرتبه است و پس از آن مرد حق رجوع به همسرش را نخواهد داشت. در ادامه به طلاقی که زنان با پرداخت [[فدیه]] میتوانند بگیرند اشاره شده و در پایان کسانی که از [[حدود الهی|حدود خدا]] تعدی کنند، [[ظالم]] توصیف شدهاند. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه، حکم [[طلاق در اسلام|طلاق]] بیان شده است و تعداد [[طلاق رجعی|طلاقهای رجعی]] به دو مورد محدود شده است. در ادامه آیه تأکید شده است که شوهر باید در هر یک از این دو بار، همسر خود را به نیکی نگهداری کرده یا برای همیشه از او جدا شود. از همین رو تأکید شده است که هرگز آنچه به آنها از روی نیکی داده شده است، پس گرفته نشود. مکارم شیرازی معتقد است منظور از این پرداخت از روی احسان، [[مهریه]] زنان است. در ادامه تنها استثناء این حکم، زمانی است که زن و شوهر، ادامه زندگی و پرداخت مهریه را، مخالف [[حدود الهی]] بدانند. از این رو گفته شده است که اگر زن و شوهر بترسند که حدود الهی در بین آنها رعایت نشود، زن میتواند با پرداخت [[فدیه]]، طلاق بگیرد. در بخش پایانی آیه نیز تأکید شده است که این حدود، قوانین الهی است و نباید از آن تمرد کرد و کسانی که از آن تعدی کنند، به وصف [[ظلم]] توصیف شدهاند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۶۷–۱۶۹|ج=۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای با موضوع ازدواج و طلاق]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع زنان]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع ظلم]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع مردان]] | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۴۳
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | بقره | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
شماره آیه | ۲۲۹ | ||||
شماره جزء | ۲ | ||||
شماره حزب | ۷ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۲۹ سوره بقره، دویست و بیست و نهمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانستهاند. متن آیه در بیان احکامی در خصوص طلاق است. در این آیه گفته شده است که طلاق رجعی، دو مرتبه است و پس از آن مرد حق رجوع به همسرش را نخواهد داشت. در ادامه به طلاقی که زنان با پرداخت فدیه میتوانند بگیرند اشاره شده و در پایان کسانی که از حدود خدا تعدی کنند، ظالم توصیف شدهاند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
الطَّلَاقُ مَرَّتَانِ ۖ فَإِمْسَاكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌ بِإِحْسَانٍ ۗ وَلَا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئًا إِلَّا أَنْ يَخَافَا أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ اللَّهِ ۖ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ اللَّهِ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا فِيمَا افْتَدَتْ بِهِ ۗ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلَا تَعْتَدُوهَا ۚ وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«طلاق دوبار است، پس از آن یا به خوبی نگاه داشتن، یا به نیکی رها کردن و برای شما حلال نیست که از آنچه بدیشان دادهاید باز پس گیرید، مگر اینکه (دو طرف) بترسند که نتواند حدود خداوندی را برپا دارند، پس اگر شما ترسیدید که (آن دو) نتوانند حدود خداوند را برپا دارند، پس گناهی بر آنها نیست که زن فدیه و عوضی بپردازد، این حدود الهی است، پس، از آن تجاوز نکنید و هرکسی از حدود الهی تجاوز کند پس ایشان ستمکاراناند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«طلاق [رجعی] دوبار است، پس از آن یا باید او را به نیکی نگاه داشت، یا به نیکی رها کرد، و بر شما روا نیست که از آنچه به آنان بخشیدهاید، چیزی بازستانید، مگر آنکه نگران باشند که مبادا احکام الهی را مراعات نکنند، و اگر بیمناک شدید که مبادا احکام الهی را رعایت نکنند، گناهی بر آنان نیست، که زن خود را بازخرد، اینها حدود الهی است، از آنها تجاوز نکنید و هرکس از احکام الهی تجاوز کند، ستمکار است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه، حکم طلاق بیان شده است و تعداد طلاقهای رجعی به دو مورد محدود شده است. در ادامه آیه تأکید شده است که شوهر باید در هر یک از این دو بار، همسر خود را به نیکی نگهداری کرده یا برای همیشه از او جدا شود. از همین رو تأکید شده است که هرگز آنچه به آنها از روی نیکی داده شده است، پس گرفته نشود. مکارم شیرازی معتقد است منظور از این پرداخت از روی احسان، مهریه زنان است. در ادامه تنها استثناء این حکم، زمانی است که زن و شوهر، ادامه زندگی و پرداخت مهریه را، مخالف حدود الهی بدانند. از این رو گفته شده است که اگر زن و شوهر بترسند که حدود الهی در بین آنها رعایت نشود، زن میتواند با پرداخت فدیه، طلاق بگیرد. در بخش پایانی آیه نیز تأکید شده است که این حدود، قوانین الهی است و نباید از آن تمرد کرد و کسانی که از آن تعدی کنند، به وصف ظلم توصیف شدهاند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنیاسرائیل، به نام بقره شناخته میشود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگترین سوره قرآن است. این سوره اولین سورهایست که با حروف مقطعه شروع میشود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آلعمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شدهاند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۶: ۴۴۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲: ۳۴۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۱۶۷–۱۶۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.