بدون تصویر

آیه ۲۴۹ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد مقاله آیات)
 
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


لید (چکیده)
'''آیه ۲۴۹ سوره بقره'''، دویست و چهل و نهمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. متن آیه در بیان ما وقع رخ داده بر سپاهیان [[بنی‌اسرائیل]] به فرماندهی [[طالوت]] است. بر اساس این آیه، طالوت بخش عمده‌ای از سپاهیان خود را به واسطه شکست در آزمون تشنگی، از سپاه اخراج کرد و این امر باعث شد تا گروه دیگری از سپاهیان به کمبود نیرو اعتراض داشته باشند که با پاسخ گروه دیگری از سپاهیان مبنی بر پیروزی گروه‌های کوچک بر گروه‌های بزرگ به خواست [[خدا]] اشاره کرده‌اند.


== متن ==
== متن ==
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۱|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۱|ج=۱}}</ref>
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۵۰۵|ج=۶}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۴۲۷|ج=۲}}</ref>


<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>


== ترجمه ==
== ترجمه ==
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۱}}</ref>
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|1=گمشادزهی|2=۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۴۱}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>


[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۱}}</ref>
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۴۱}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیات پیشین، سخن از نافرمانی [[بنی‌اسرائیل]] از قبول [[طالوت]] به عنوان فرمانروای خویش گفته شد؛ در متن این آیه، پس از پذیرش فرمانروایی طالوت، گفته شده است که وقتی طالوت سپاهیان را به حرکت درآورد، آنان را از جانب [[خدا]] به تحمل در برابر تشنگی آزمود. طالوت به سپاهیان گفت که هر کس از آب، بیشتر از یک مشت بنوشد، از من نخواهد بود. بر اساس این آیه، جز عده‌ای اندک، همگی از آب نوشیدند و از سپاه جالوت اخراج شدند. پس از این رویداد و با گذشت سپاهیان باقی‌مانده از آب، گروهی از سپاهیان به کمی سپاه معترض شدند اما گروه دیگری از سپاهیان در پاسخ به این گروه، از پیروزی گروه‌های اندک بر گروه‌های بزرگ به فرمان خدا سخن گفتند. در پایان آیه گفته شده است که خدا با [[صبر|صبرکنندگان]] است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۴۲–۲۴۴|ج=۲}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
محل قرار گرفتن بسته محتوایی
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره بقره]]، دومین سوره [[قرآن]] است که به خاطر دربرداشتن داستان [[گاو بنی‌اسرائیل]]، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این سوره اولین سوره‌ایست که با [[حروف مقطعه]] شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] است که پس از [[سوره مطففین]] و پیش از [[سوره انفال]] نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از [[سوره حمد]] و قبل از [[سوره آل‌عمران]] قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در [[مدینه]] نازل شده‌اند، بجز [[آیه ۲۸۱ سوره بقره|آیه ۲۸۱]] سوره که در ماجرای [[حجةالوداع]] نازل شده است. وجود ۲۶ [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] در این سوره گزارش شده است.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۲۷۹۹|ف=سوره بقره}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های با موضوع بنی‌اسرائیل]]
[[رده:آیه‌های با موضوع خدا]]
[[رده:آیه‌های با موضوع صبر]]
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۱

آیه ۲۴۹ سوره بقره
مشخصات قرآنی
نام سورهبقره
تعداد آیات سوره۲۸۶
شماره آیه۲۴۹
شماره جزء۲
شماره حزب۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۴۹ سوره بقره، دویست و چهل و نهمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. متن آیه در بیان ما وقع رخ داده بر سپاهیان بنی‌اسرائیل به فرماندهی طالوت است. بر اساس این آیه، طالوت بخش عمده‌ای از سپاهیان خود را به واسطه شکست در آزمون تشنگی، از سپاه اخراج کرد و این امر باعث شد تا گروه دیگری از سپاهیان به کمبود نیرو اعتراض داشته باشند که با پاسخ گروه دیگری از سپاهیان مبنی بر پیروزی گروه‌های کوچک بر گروه‌های بزرگ به خواست خدا اشاره کرده‌اند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلِيكُمْ بِنَهَرٍ فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّي وَمَنْ لَمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّي إِلَّا مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ ۚ فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ ۚ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ قَالُوا لَا طَاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ ۚ قَالَ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلَاقُو اللَّهِ كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ آیهٔ ۲۴۹ از سورهٔ ۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و هنگامی‌که طالوت با سپاهیان از شهر بیرون آمد، گفت: همانا خداوند شما را با رود‌ خانه‌ای آزمایش می‌کند، پس هرکس از آن بنوشد از من نیست، و هر کس از آن ننوشد از من است، مگر کسی که مشتی از آن با دست خود بردارد، پس جز تعداد اندکی همه از آن نوشیدند، و وقتی که او و همراهانش از آن رود خانه گذشتند، گفتند: امروز توان مقابله با جالوت و لشکریانش را نداریم، کسانی که یقین داشتند خداوند را ملاقات خواهند کرد، گفتند: چه بسا گروه اندگی به اذن خدا بر گروه زیادی پیروز شود، و خداوند با بردباران است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و هنگامی که طالوت با سپاهیان رهسپار شد، گفت خداوند آزماینده شما به جویباری است، که هرکس از آن بنوشد از من نیست، و هرکس از آن نخورد از من است، مگر آنکه مشتی [آب‌] به دست خویش برگیرد، و جز اندکی از ایشان، همه از آن نوشیدند، و چون او و کسانی که همراه او ایمان آورده بودند، از آن جوی برگذشتند، [بددلان‌] گفتند امروز تاب جالوت و سپاهیانش را نداریم، [اما] کسانی که یقین داشتند که به لقای الهی خواهند رسید گفتند چه‌بسا گروهی اندکشمار که به توفیق الهی بر گروهی انبوه پیروز گردیده است، و خداوند با شکیبایان است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیات پیشین، سخن از نافرمانی بنی‌اسرائیل از قبول طالوت به عنوان فرمانروای خویش گفته شد؛ در متن این آیه، پس از پذیرش فرمانروایی طالوت، گفته شده است که وقتی طالوت سپاهیان را به حرکت درآورد، آنان را از جانب خدا به تحمل در برابر تشنگی آزمود. طالوت به سپاهیان گفت که هر کس از آب، بیشتر از یک مشت بنوشد، از من نخواهد بود. بر اساس این آیه، جز عده‌ای اندک، همگی از آب نوشیدند و از سپاه جالوت اخراج شدند. پس از این رویداد و با گذشت سپاهیان باقی‌مانده از آب، گروهی از سپاهیان به کمی سپاه معترض شدند اما گروه دیگری از سپاهیان در پاسخ به این گروه، از پیروزی گروه‌های اندک بر گروه‌های بزرگ به فرمان خدا سخن گفتند. در پایان آیه گفته شده است که خدا با صبرکنندگان است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.