آیه ۲۷۷ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۷۷ سوره بقره'''، دویست و هفتاد و هفتمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. | '''آیه ۲۷۷ سوره بقره'''، دویست و هفتاد و هفتمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. متن آیه در بیان ویژگی کسانی است که [[ایمان]] آورده، [[نماز]] می‌خوانند، [[زکات]] پرداخت می‌کنند و [[عمل صالح]] به جا می‌آورند. بر اساس این آیه، این گروه از افراد، نه ترسی بر آنان است و نه ناراحت می‌شوند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ضمن آیات گذشته در موضوع [[ربا]]، در این آیه، گروهی که در برابر رباخواران قرار دارند مورد اشاره قرار گرفته است. بر اساس متن این آیه، کسانی که ایمان آورده و [[عمل صالح]] انجام داده‌اند، [[نماز]] می‌خوانند و [[زکات]] خود را پرداخت می‌کنند، اجر پاداشی مشخص نزد [[خدا]] دارند. در پایان آیه، دو ویژگی این گروه بیان شده است که نه غمگین می‌شوند و نه ترسی بر آنان است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۷۲|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع ربا]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع زکات]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۳۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۲۷۷ | ||||
| شماره جزء | ۳ | ||||
| شماره حزب | ۱۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۷۷ سوره بقره، دویست و هفتاد و هفتمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. متن آیه در بیان ویژگی کسانی است که ایمان آورده، نماز می‌خوانند، زکات پرداخت می‌کنند و عمل صالح به جا می‌آورند. بر اساس این آیه، این گروه از افراد، نه ترسی بر آنان است و نه ناراحت می‌شوند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بی‌گمان کسانی‌که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده و نماز را بر پا داشته و زکات پرداخته‌اند پاداششان نزد پروردگارشان است، و نه ترسی بر آنهاست و نه اندوهگین می‌شوند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند و نماز خوانده‌اند و زکات پرداخته‌اند، پاداششان نزد پروردگارشان [محفوظ] است و نه بیمی بر آنهاست و نه اندوهگین می‌شوند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ضمن آیات گذشته در موضوع ربا، در این آیه، گروهی که در برابر رباخواران قرار دارند مورد اشاره قرار گرفته است. بر اساس متن این آیه، کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده‌اند، نماز می‌خوانند و زکات خود را پرداخت می‌کنند، اجر پاداشی مشخص نزد خدا دارند. در پایان آیه، دو ویژگی این گروه بیان شده است که نه غمگین می‌شوند و نه ترسی بر آنان است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۷: ۸۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲: ۶۲۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۳۷۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
