آیه ۱۰ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۰ سوره آل‌عمران''' دهمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. [[قرآن]] در این آیه حال دردناک کافران در قیامت را توصیف می‌کند و به آنها هشدار می‌دهد که تصور نکنند فراوانی مال و فرزندان، می‌تواند آنها را از عذاب سخت خداوند بازدارد و این مطلب را نیز بدانند که این دو چیز نمی‌توانند باعث رهایی آنان از کیفر الهی شوند. | |||
'''آیه ۱۰ سوره آل‌عمران''' دهمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. [[قرآن]] در این آیه حال دردناک کافران در قیامت را توصیف می‌کند و به آنها هشدار می‌دهد که تصور نکنند فراوانی مال و فرزندان، می‌تواند آنها را از عذاب سخت خداوند | |||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، این آیه حال دردناک کافران در قیامت را توصیف می‌کند و به آنها هشدار می‌دهد که تصور نکنند فراوانی مال و فرزندان، می‌تواند آنها را از | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، این آیه حال دردناک کافران در قیامت را توصیف می‌کند و به آنها هشدار می‌دهد که تصور نکنند فراوانی مال و فرزندان، می‌تواند آنها را از عذاب سخت خداوند بازدارد و این مطلب را نیز بدانند که این دو چیز نمی‌توانند باعث رهایی آنان از کیفر الهی شوند. بعضی از مفسران، این آیه را اشاره به [[یهود بنی نضیر]] و [[بنی قریظه]] دانسته‌اند که به اموال و فرزندان خود افتخار می‌کردند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۴۶|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۰ | ||||
| شماره جزء | ۳ | ||||
| شماره حزب | ۱۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰ سوره آل‌عمران دهمین آیه از سومین سوره قرآن است. از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید و نسخی برای آن گزارش نشده است. قرآن در این آیه حال دردناک کافران در قیامت را توصیف می‌کند و به آنها هشدار می‌دهد که تصور نکنند فراوانی مال و فرزندان، می‌تواند آنها را از عذاب سخت خداوند بازدارد و این مطلب را نیز بدانند که این دو چیز نمی‌توانند باعث رهایی آنان از کیفر الهی شوند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بی‌گمان کسانی‌که کفر ورزیده‌اند، مالها و فرزندانشان هرگز آنان را از عذاب خدا نجات نخواهد داد، و آنان افروزینه و سوخت آتش‌اند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«کافران را اموال و فرزندانشان به هیچ روی از عذاب الهی بازندارد، و اینان همگی هیزم جهنم‌اند»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، این آیه حال دردناک کافران در قیامت را توصیف می‌کند و به آنها هشدار می‌دهد که تصور نکنند فراوانی مال و فرزندان، می‌تواند آنها را از عذاب سخت خداوند بازدارد و این مطلب را نیز بدانند که این دو چیز نمی‌توانند باعث رهایی آنان از کیفر الهی شوند. بعضی از مفسران، این آیه را اشاره به یهود بنی نضیر و بنی قریظه دانسته‌اند که به اموال و فرزندان خود افتخار می‌کردند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۷: ۱۵۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۱۳۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۴۴۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
