آیه ۱۸ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۱۸ سوره آلعمران''' هجدهمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۸ سوره آلعمران''' هجدهمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. شهادت خدا و [[ملائکه]] و صاحبان علم بر یکتایی «الله» موضوع این آیه است و از آیاتی است که مورد توجه [[پیامبر اسلام]] بوده و آن را مکرر میخوانده است خصوصاً در شبهای [[عرفه]]. | |||
شهادت خدا و [[ملائکه]] و صاحبان علم بر یکتایی «الله» موضوع این آیه است و از آیاتی است که مورد توجه [[پیامبر اسلام]] بوده و آن را مکرر میخوانده است | |||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، شهادت خدا و ملائکه و صاحبان علم بر یکتایی «الله» موضوع این آیه است. شهادت خداوند بر یکتایی خویش شهادت فعلی است ولی شهادت فرشتگان و | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، شهادت خدا و ملائکه و صاحبان علم بر یکتایی «الله» موضوع این آیه است. شهادت خداوند بر یکتایی خویش شهادت فعلی است ولی شهادت فرشتگان و دانشمندان، شهادت قولی و فعلی است. این آیه از آیاتی است که مورد توجه پیامبر اسلام بوده و آن را مکرر میخوانده است خصوصاً در شبهای عرفه.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۶۶–۴۶۹|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۸
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۱۸ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۱۱ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۸ سوره آلعمران هجدهمین آیه از سومین سوره قرآن است. از آیات مدنی آن بهشمار میآید و نسخی برای آن گزارش نشده است. شهادت خدا و ملائکه و صاحبان علم بر یکتایی «الله» موضوع این آیه است و از آیاتی است که مورد توجه پیامبر اسلام بوده و آن را مکرر میخوانده است خصوصاً در شبهای عرفه.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«خداوند گواهی میدهد که هیچ معبود بر حقی جز او نیست، (و نیز گواهی میدهد که) او دادگری میکند، و فرشتگان و اهل علیم نیز گواهی میدهند که هیچ معبود بر حقی جز او نیست (و) او عزیز و حکیم است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«خداوند که در دادگری استوار است و فرشتگان و عالمان [راستین] گواهی میدهند که خدایی جز او نیست، آری جز او که پیروزمند فرزانه است، خدایی نیست»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، شهادت خدا و ملائکه و صاحبان علم بر یکتایی «الله» موضوع این آیه است. شهادت خداوند بر یکتایی خویش شهادت فعلی است ولی شهادت فرشتگان و دانشمندان، شهادت قولی و فعلی است. این آیه از آیاتی است که مورد توجه پیامبر اسلام بوده و آن را مکرر میخوانده است خصوصاً در شبهای عرفه.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۷: ۱۶۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۱۳۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۴۶۶–۴۶۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.