آیه ۸۱ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیه‌های مدنی قرآن using HotCat) |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۸۱ سوره آل‌عمران''' هشتاد و یکمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۸۱ سوره آل‌عمران''' هشتاد و یکمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه، به پیمانی که از انبیای گذشته و پیروانشان گرفته شده است، اشاره می‌شود. پیمان مزبور بر این پایه استوار است که هرگاه پیامبری جدید از جانب خدا آمد که برنامه‌ها و سخنان او هماهنگ با برنامه‌های آنان بود و نشانه‌های او با کتاب‌های آسمانیشان هم مطابقت داشت؛ علاوه بر تصدیق او بر یاریش نیز اقدام کنند. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۲۷۳|ج=۸}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۲۷۳|ج=۸}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۵۱۱|ج=۳}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه سخن از پیمانی است که خداوند از انبیای گذشته و امت‌های آنان گرفته شده است. این پیمان مبنی بر این مطلب است که در برابر پیامبران بعدی تسلیم باشند و آنان را تصدیق کنند. میثاق (از ماده وثوق) به معنای پیمانی که مایه اعتماد و اطمینان است؛ گفته می‌شود و مضمون میثاق مزبور بر این پایه استوار است که هرگاه پیامبری جدید از جانب خدا آمد که برنامه‌ها و سخنان او هماهنگ با برنامه‌های آنان بود و نشانه‌های او با کتاب‌های آسمانیشان هم مطابقت داشت؛ علاوه بر تصدیق او بر یاریش نیز اقدام کنند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶۳۷–۶۳۸|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۳۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۸۱ | ||||
| شماره جزء | ۳ | ||||
| شماره حزب | ۱۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸۱ سوره آل‌عمران هشتاد و یکمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در آیه، به پیمانی که از انبیای گذشته و پیروانشان گرفته شده است، اشاره می‌شود. پیمان مزبور بر این پایه استوار است که هرگاه پیامبری جدید از جانب خدا آمد که برنامه‌ها و سخنان او هماهنگ با برنامه‌های آنان بود و نشانه‌های او با کتاب‌های آسمانیشان هم مطابقت داشت؛ علاوه بر تصدیق او بر یاریش نیز اقدام کنند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ النَّبِيِّينَ لَمَا آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتَابٍ وَحِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنْصُرُنَّهُ ۚ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَىٰ ذَٰلِكُمْ إِصْرِي ۖ قَالُوا أَقْرَرْنَا ۚ قَالَ فَاشْهَدُوا وَأَنَا مَعَكُمْ مِنَ الشَّاهِدِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و به یاد آور، هنگامی را که خدا از پیامبران پیمان گرفت که هرگاه کتاب و حکمتی به شما دادم، سپس پیامبری پیش شما آمد که تصدیق کننده کتابی است که با خود دارید، باید به او ایمان بیاورید، و او را یاری کنید، فرمود: آیا اقرار دارید، و پیمان مرا بر آن پذیرفتید؟ گفتند: اقرار کردیم فرمود: پس گواه باشید و من (هم) با شما از گواهان هستم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و چنین بود که خداوند از پیامبران پیمان گرفت که چون به شما کتاب و حکمت بخشیدم، آنگاه پیامبری به سویتان آمد که گواهی‌دهنده بر [حقانیت] کتب آسمانی شما گردید، بر شماست که به او ایمان آورید و یاریش دهید، آنگاه فرمود آیا گردن نهادید و بر این [امر] با من پیمان بستید؟ گفتند آری گردن نهادیم، فرمود پس هم شما گواهی دهید و هم من همراه با شما، شاهدم»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در این آیه سخن از پیمانی است که خداوند از انبیای گذشته و امت‌های آنان گرفته شده است. این پیمان مبنی بر این مطلب است که در برابر پیامبران بعدی تسلیم باشند و آنان را تصدیق کنند. میثاق (از ماده وثوق) به معنای پیمانی که مایه اعتماد و اطمینان است؛ گفته می‌شود و مضمون میثاق مزبور بر این پایه استوار است که هرگاه پیامبری جدید از جانب خدا آمد که برنامه‌ها و سخنان او هماهنگ با برنامه‌های آنان بود و نشانه‌های او با کتاب‌های آسمانیشان هم مطابقت داشت؛ علاوه بر تصدیق او بر یاریش نیز اقدام کنند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۷۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۵۱۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۶۳۷–۶۳۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
