آیه ۱۱۳ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۱۱۳ سوره آل‌عمران''' صد و سیزدهمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۱۳ سوره آل‌عمران''' صد و سیزدهمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. [[شأن نزول]] این آیات مانند چند آیه پیشتر، دربارهٔ [[عبدالله بن سلام]] و یاران اوست که به خاطر مسلمان شدنشان مورد سرزنش و تهمت [[یهودیان]] دیگر واقع شدند؛ لذا در آیه مورد بحث به یکسان نبودن همه یهودیان با یکدیگر اشاره می‌شود و [[قرآن]] از اینکه همه قوم یهود را محکوم کند، خودداری می‌کند. سپس در ادامه آیه به برشمردن صفات نیک افراد مؤمن از این قوم می‌پردازد. | |||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، شأن نزول این آیات مانند چند آیه پیشتر، دربارهٔ عبدالله بن سلام و یاران اوست که به خاطر مسلمان شدنشان مورد سرزنش و تهمت یهودیان دیگر واقع شدند؛ لذا در آیه مورد بحث به یکسان نبودن همه یهودیان با یکدیگر اشاره می‌شود و قرآن از اینکه همه قوم یهود را محکوم کند، خودداری می‌کند. سپس به برشمردن صفات نیک افراد مؤمن از این قوم می‌پردازد. قیام بر اطاعت، [[تلاوت]] آیات در شب‌ها و [[سجده]] در برابر [[الله|خداوند]] از جمله این صفات هستند که در این آیه به آنها اشاره شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۵–۵۷|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۴۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۱۳ | ||||
| شماره جزء | ۴ | ||||
| شماره حزب | ۱۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱۳ سوره آل‌عمران صد و سیزدهمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. شأن نزول این آیات مانند چند آیه پیشتر، دربارهٔ عبدالله بن سلام و یاران اوست که به خاطر مسلمان شدنشان مورد سرزنش و تهمت یهودیان دیگر واقع شدند؛ لذا در آیه مورد بحث به یکسان نبودن همه یهودیان با یکدیگر اشاره می‌شود و قرآن از اینکه همه قوم یهود را محکوم کند، خودداری می‌کند. سپس در ادامه آیه به برشمردن صفات نیک افراد مؤمن از این قوم می‌پردازد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
لَيْسُوا سَوَاءً ۗ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَائِمَةٌ يَتْلُونَ آيَاتِ اللَّهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَهُمْ يَسْجُدُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آنان همه یکسان نیستند، از اهل کتاب گروهی پابرجا هستند و در بخش‌هایی از شب به نماز ایستاده و آیات خدا را می‌خوانند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آنان یکسان و همسان نیستند، از اهل کتاب گروهی درست کردارند که آیات الهی را در دل شب می‌خوانند و سر به سجده می‌نهند»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، شأن نزول این آیات مانند چند آیه پیشتر، دربارهٔ عبدالله بن سلام و یاران اوست که به خاطر مسلمان شدنشان مورد سرزنش و تهمت یهودیان دیگر واقع شدند؛ لذا در آیه مورد بحث به یکسان نبودن همه یهودیان با یکدیگر اشاره می‌شود و قرآن از اینکه همه قوم یهود را محکوم کند، خودداری می‌کند. سپس به برشمردن صفات نیک افراد مؤمن از این قوم می‌پردازد. قیام بر اطاعت، تلاوت آیات در شب‌ها و سجده در برابر خداوند از جمله این صفات هستند که در این آیه به آنها اشاره شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۳۳۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۵۹۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۵۵–۵۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
